پروفایل گربه هیمالین

معرفی نژاد گربه هیمالین

Himalayan cat

5/5

گروه نژادی:

گربه هیمالین
گربه هیمالیا ترکیبی از پرشین کت و سیامی است. اولین گونه گربه هیمالین در سال 1950 متولد شد و نژادی بسیار شبیه به گربه ایرانی اما نزدیک به سیامی ظاهر شد. این نژاد گربه به دلیل شباهت زیاد به حیواناتی مانند خرگوش هیمالیا به گربه هیمالیا معروف است. در انگلستان، این نوع گربه به عنوان گربه خالدار مو بلند ثبت شده است. در آمریکا هیمالین ها تا دهه 1980 به عنوان یک نژاد جداگانه شناخته می شد اما پس از سال 1984 انجمن نژاد گربه این نژاد را به عنوان یک نژاد ایرانی به رسمیت شناخت. اما پرورش دهنده ها گربه پرشین را از گربه هیمالین جدا میدانند. از طرفی پس از این اتفاقات انجمن نژادهای گربه با اختصاص یک عدد مشخص به گربه های هیمالیا این امکان را به وجود آورد که با مشاهده شماره ثبت گربه مشخص شود که منشا گربه از گربه هیمالین است یا خیر. (شماره ثبت نام هیمالین ها از 3 شروع می شود).

قیمت هیمالین در ایران: 10 تا 20 میلیون

اخرین اپدیت قیمت خرید این نژاد ۱۴۰۳/۰۲/۲۹

دوست داری یه توله سگ یا گربه داشته باشی؟

برای مشاوره رایگان درباره گربه ها و سگ ها میتونید با مشاوران تماس بگیرید.

جدول محتوا

4.3/5 - (6 امتیاز)

گربه هیمالین نژادی خاص که از ترکیب گربه پرشین با گربه سیامی بوجود آمده. این گربه زیبا برخلاف ظاهر خلق و خوی بسیار مهربان و بازیگوشی دارد. در دهه ۱۹۵۰ اولین گونه از گربه هیمالین بوجود آمد و به دلیل ظاهر زیبا و شخصیت آرامش بسیار مورد توجه قرار گرفت. این گربه موهای بلند و ابریشمی با جشم های آبی بسیار زیبا دارد که باعث می‌شود این نژاد خاص باشد الگوی رنگی پوینت (بدن روشن و صورت تیره) یکی دیگر از ویژگی های خاص این نژاد است و شخصیت مهربان و ساکت باعث می‌شود این نژاد پرطرفدار باشد،

گربه هیمالین عاشق محیط های ساکت، آرام و بی سروصدا است و مو های هیمالین ها هر روز نیاز به شانه کشی دارد. طول عمر ۱۲ الی ۱۵ سال دارد که در دنیای گربه ها نسبتا زیاد است به همین دلیل گربه هیمالین برای دوست‌داران گربه یک حیوان خانگی وفادار شناخته می‌شود.

گربه های هیمالین در تولگی رنگی سفید و صورتی کمی تیره تر دارند ولی در سن بلوغ رنگ اصلی هیمالین ها نمایان می‌شود و زیبایی آنها چند برابر می‌شود.

تاریخچه

گربه هیمالین ریشه در آزمایشات ژنتیکی اوایل قرن بیستم دارد. در دهه ۱۹۲۰ پرورش دهندگان در اروپا و آمریکا برای بوجود آوردن نژادی جدید به فکر ترکیب نژاد پرشین با ویژگی های (موی بلند، صورت فلت یا صاف، جشم های آبی) با نژاد گربه سیامی با ویژگی (رنگبندی پوینت) افتادند. اولین گام های اصلاح این نژاد در دهه ۱۹۳۰ میلادی برداشته شد؛ ویرجینیا کلاب، کلاب پرورش آمریکایی به همراه کلاید کلیر، ژنتیکدان دانشگاه هاروارد پروژه ترکیب این دو نژاد را آغاز کردند و نتیجه اولیه گربه‌ای با نام دبوتانت بود که در سال ۱۹۳۵ متولد شد، اما هنوز استاندارد های نژاد کامل نبود.

در دهه ۱۹۴۰، جنگ جهانی دوم این پروژه متوقف شد، ولی پس از جنگ، در دهه ۱۹۵۰، پرورش‌دهندگان در آمریکا و بریتانیا کار را از سر گرفتند. مارگارت گافورث، پرورش‌دهنده بریتانیایی، نقش مهمی در تکمیل این نژاد داشت. در سال ۱۹۵۷، انجمن گربه‌دوستان آمریکا (CFA) هیمالین را به عنوان نژادی مستقل به رسمیت شناخت، هرچند برخی آن را زیرمجموعه پرشین می‌دانستند. نام “هیمالین” از خرگوش‌های هیمالین با الگوی رنگی مشابه الهام گرفته شد.
در دهه های بعد، این نژاد با استقبال گسترده مواجه شد و استانداردهایش توسط سازمان هایی مثل TICA و FIFe نیز پذیرفته شد. اختلاف‌نظرهایی درباره هویتش (پرشین یا نژاد جداگانه) تا دهه ۱۹۸۰ ادامه داشت، اما سرانجام جایگاه خودش را تثبیت کرد. امروز هیمالین به خاطر ظاهر لوکس و شخصیت آرامش، یکی از محبوب‌ترین گربه های جهان است.

ظاهر گربه هیمالین

گربه هیمالین از نظر ظاهریو نژادی لوکس با تنوع رنگی گسترده است و ساختار بدنی ثابتی دارد. ترکیب صورت تخت و چشم های آبی پرشین و الگوی پونت کالر گربه سیامی این گربه را منحصر به فرد می‌کند و این ظاهر زیبا باعث می‌شود سال های متعدد در مسابقات زیبایی گربه ها برنده شود.

ساختار کلی گربه هیمالین

  • اندازه و وزن: هیمالین ها بدن های متوسط دارند که استخوان بندی محکم و بزرگ آنها باعث می‌شود این نژاد کمی ترسناک باشد. وزن نر ها معمولا ۴ الی ۶ کیلوگرم و وزن هیمالین های ماده ۳.۵ الی ۵ کیلوگرم است.
  • شکل بدن: گربه های هیمالین بدنی کوتاه (cobby) با پاهای کوتاه و قوی به گربه هیمالین ظاهر استوار می‌دهد. دم کوتاه، ضخیم و متناسب با بدن است و پوشش موی پرپشت دارد.
  • پوشش مو: موهای گربه هیمالین بلند، ابریشمی و نرم است که به مراقب و روتین روزانه نیاز دارد. پوشش زیرین موی هیمالین یک پوشش ضخیم است که باعث جلوگیری از رسیدن سرما به بدن می‌شود.

ساختار سر و صورت

  • صورت: صورت گربه های هیمالین به دو دسته بندی صورت پیک و صورت عروسکی تقسیم می‌شود که در ادامه برسی می‌کنیم.
  • چشم: چشم های گربه های هیمالین گرد و درشت است که با فاصله مناسب کنار هم قرار گرفته و رنگ چشم های گربه هیمالین خالص آبی روشن یا آبی تیره است.
  • گوش: گوش گربه های هیمالین کوچک و گرد است که با فاصله نسبتا زیاد روی جمجمه قرار گرفته.
  • چانه و فک: چانه و فک گربه هیمالین بسیار قوی و پهن است که با ساختار کلی صورت هماهنگی دارد.

الگوی صورت

  • صورت پیک(Peke-face): در برخی از گربه های هیمالین صورت به شکل فلت است و بینی به شکل پخ است و پوزه جلوتر از صورت نیست. در این نوع صورت بیماری های تنفسی شایع است.
  • صورت عروسکی(Doll-face): هیمالین های دال فیس یا صورت عروسکی برعکس پیک فیس ها هستند و پوزه های گردی دارند که از صورت بیرون زده و بینی جلوتر از صورت است.

الگوی رنگ

گربه های هیمالین یکی از دلایل معروفیت و جذابیتشان الگوی رنگی پوینت (point) است یعنی بدنشان روشنتر از بقیه نواحی است و گوش ها، صورت، پاها و دم معمولا تیره تر است. این الگوی رنگی در نژاد های هیمالین بخاطر وجود ژن گربه سیامی در نژاد است. رنگ بدن گربه های هیمالین در سنین پایین معمولا سفید یا کرم است و با افزایش سن و به مرور زمان تیره تر می‌شود.

انجمن‌های گربه‌دوستان (مثل CFA و TICA) رنگ‌های مختلفی را برای هیمالین به رسمیت می‌شناسند. در زیر به انواع اصلی و جزئیات آن‌ها اشاره می‌کنم:

  • سیل پوینت (Seal Point):
    • رایج‌ترین رنگ. نقاط تیره قهوه‌ای تیره مایل به سیاه دارند و بدن کرم یا بژ روشن است.
  • بلو پوینت (Blue Point):
    • نقاط آبی-خاکستری و بدن سفید مایل به خاکستری روشن. ظاهری ملایم و سرد دارد.
  • چاکلت پوینت (Chocolate Point):
    • نقاط قهوه‌ای شکلاتی گرم و بدن کرم روشن تا عاج فیلی. رنگی گرم و جذاب.
  • لیلاک پوینت (Lilac Point):
    • نقاط صورتی-خاکستری ملایم (لیلاک) و بدن سفید یخی. یکی از رنگ‌های نادر و زیبا.
  • رد پوینت (Red Point):
    • نقاط نارنجی یا قرمز پررنگ و بدن کرم یا سفید گرم. رنگی زنده و چشم‌نواز.
  • کریِم پوینت (Cream Point):
    • نقاط کرم ملایم و بدن سفید یا کرم روشن. ظاهری نرم و یکدست.
  • تورتی پوینت (Tortie Point):
    • ترکیبی از رنگ‌های لکه‌دار (معمولاً قرمز، کرم و قهوه‌ای) در نقاط و بدن روشن. بیشتر در ماده‌ها دیده می‌شود.
  • لینکس پوینت (Lynx Point):
    • نقاط با الگوی راه‌راه، خال‌دار یا خط‌دار (تببی) در رنگ‌های مختلف مثل سیل، بلو یا رد. ترکیبی از پوینت و الگوی وحشی.

نظافت و شتسشوی گربه هیمالین

گربه های هیمالین موهای بلند و زیبایی دارد، اما این مو ‌ها نیاز به مراقبت دارند. باید روزانه و در حین استراحت موهای گربه را شانه کنید تا گره نخورد. همچنین، گربه هیمالین خود را به طور منظم یک بار در ماه بشویید.

موهای بلند این نژاد مشکل دیگری هم دارد و آن چسبیدن مدفوع یا کثیفی به بدن گربه است که اگر به موقع تمیز نشود زیبایی خود را از دست می دهد.

شکل صورت و چشم های هیمالین باعث می شود که به ترشح زیاد اشک روزانه چشمانش دچار شود. حتما باید هر روز چشم هیمالینتان را تمیز کنید. شما میتوانید این کار را با یک تکه دستمال یا پارچه تمیز و جداگانه برای هر چشم انجام دهید. همچنین پارچه باید مرطوب و گرم باشد.

استفاده از محیط مناسب برای تنفس گربه ضروری است. اگر محیط شما آلوده باشد، مجاری تنفسی گربه شما دچار مشکل می شود. گربه هیمالین راه های هوایی باریکی دارد که در محیط های آلوده و گرد و غبار باعث اختلال تنفسی می شود. برای اینکه گربه احساس راحتی کند باید هوایمحل نگهداری مناسب باشد.

نکته دیگری که باید به آن توجه کرد مسواک زدن روزانه گربه است. اگر می خواهید از بیماری های دهان و دندان پیشگیری کنید، مسواک زدن برای گربه خود را فراموش نکنید.

تغذیه گربه هیمالین

به طور معمول، برند های غذایی توسط افرادی ارائه می شود که در این زمینه تخصص دارند. مارک های مخصوص برند وجود دارند که باعث ایجاد حساسیت معده نمی شوند، بنابراین فراموش نکنید که از مارک خاصی استفاده کنید که گربه شما با آن سازگار است.

تغییر رژیم غذایی گربه نیاز به زمان دارد تا این تغییرات باعث مشکلات غذایی و گوارشی نشود. اگر گربه شما درد قلب یا سوء هاضمه دارد، بهتر است بلافاصله دامپزشک خود را مطلع کنید و رژیم غذایی او را به حالت قبلی برگردانید.

به گربه خود در طول روز چندین وعده غذا بدهید، این باعث می شود که او از کمبود غذا رنج نبرد. در این میان با بالغ شدن گربه، حساسیت آن به غذا افزایش می یابد و به مواد معدنی و ویتامین های بیشتری نیاز دارد. اما باید مراقب اضافه وزن باشید.

آب تمیز همیشه باید برای گربه هیمالین شما در دسترس باشد، اما به گربه خود زیاد غذا ندهید. از طرفی با توجه به اینکه تحرک این نژاد کم است، برای حفظ سلامت باید سطح فعالیت آن حفظ شود. بنابراین تغذیه سالم و تغذیه کنترل شده در کنار میزان فعالیت، ورزش و بازی بسیار مهم است.

نگهداری گربه هیمالین

نگهداری گربه هیمالین نیازمند تعهد و دقت است. موهای بلند، متراکم و ابریشمی‌اش باید روزانه با شانه فلزی یا برس مخصوص گربه‌های پرمو شانه شود تا از گره‌خوردن و ریزش بیش از حد جلوگیری شود؛ ۴۵ روز یک‌بار حمام با شامپوی مخصوص گربه توصیه می‌شود. صورت تخت و بینی کوتاه، او را مستعد مشکلات تنفسی مثل سندرم براکیوسفالیک می‌کند، پس محیط باید خنک و بدون گرد و غبار باشد و در صورت خرخر یا تنفس سخت، دامپزشک بررسی کند. چشم‌های بزرگ و آبی‌اش اغلب ترشح دارند، بنابراین روزانه با دستمال مرطوب یا محلول مخصوص تمیز شوند تا از لک و عفونت جلوگیری شود.

تغذیه باید متعادل و متناسب با وزن باشد؛ هیمالین‌ها به چاقی تمایل دارند چون کم‌تحرک و آرام هستند. غذای خشک باکیفیت یا ترکیبی از خشک و تر، به همراه آب تازه، ایده‌آل است و از زیاده‌روی در تشویقی پرهیز شود. محیط زندگی باید ساکت و بدون استرس باشد، زیرا این نژاد از شلوغی و تغییرات ناگهانی خوشش نمی‌آید؛ جای خواب نرم و دنج برایش فراهم کنید. خاک گربه باید همیشه تمیز باشد، چون به کثیفی حساس است و ممکن است از توالت کثیف استفاده نکند.

دندان‌ها نیاز به مسواک زدن هفتگی دارند تا از جرم و بیماری لثه جلوگیری شود. ناخن‌ها هر دو هفته یک‌بار کوتاه شوند تا مبل و وسایل خراشیده نشود. چکاپ دامپزشکی منظم (سالانه یا هر شش ماه) برای بررسی سلامت چشم، قلب و کلیه‌ها ضروری است، چون به بیماری‌هایی مثل PKD (بیماری کلیه پلی‌کیستیک) مستعدند. بازی‌های سبک مثل توپ یا اسباب‌بازی پر دار برای تحرکش کافی است، ولی فشار زیاد نیاورید. با این مراقبت‌ها، هیمالین می‌تواند ۱۲ تا ۱۵ سال سالم و خوشحال کنار شما بماند.

بیماری های گربه هیمالین

گربه هیمالین به دلیل ساختار ژنتیکی و ترکیب نژاد پرشین و سیامی، مستعد برخی بیماری‌های ارثی و مشکلات سلامتی خاص است. در ادامه، توضیحات جامع و تخصصی درباره این بیماری‌ها ارائه می‌شود:

‌۱. بیماری کلیه پلی‌کیستیک (PKD – Polycystic Kidney Disease):

  • توضیح: بیماری ارثی شایع در گربه‌های پرشین و مشتقات آن مثل هیمالین. کیست‌های پر از مایع در کلیه‌ها شکل می‌گیرند و با بزرگ شدن، عملکرد کلیه را مختل می‌کنند.
  • علائم: تشنگی زیاد، ادرار بیش از حد، بی‌اشتهایی، کاهش وزن و در مراحل پیشرفته نارسایی کلیه.
  • تشخیص: سونوگرافی کلیه‌ها (معمولاً در ۱۰ ماهگی قابل تشخیص است) یا آزمایش ژنتیکی.
  • مدیریت: درمان قطعی ندارد، اما رژیم غذایی کم‌پروتئین و داروهای supportive می‌توانند پیشرفت را کند کنند. غربالگری ژنتیکی قبل از جفت‌گیری توصیه می‌شود.

۲. سندرم براکی‌سفالیک (Brachycephalic Airway Syndrome):

  • توضیح: به دلیل صورت تخت و بینی کوتاه (مشابه پرشین)، مجاری تنفسی باریک‌ترند و تنفس را دشوار می‌کنند.
  • علائم: خرخر کردن، تنفس پر سر و صدا، خستگی سریع، حساسیت به گرما و در موارد شدید مشکل تنفسی حاد.
  • تشخیص: معاینه دامپزشکی و گاهی تصویربرداری.
  • مدیریت: محیط خنک، تهویه مناسب و پرهیز از فعالیت سنگین. در موارد شدید، جراحی برای باز کردن مجاری تنفسی ممکن است لازم باشد.

۳. مشکلات چشمی:

  • الف. ترشح بیش از حد اشک (Epiphora):
    • توضیح: ساختار صورت تخت باعث انسداد مجاری اشکی می‌شود و ترشحات اطراف چشم جمع می‌شوند.
    • علائم: لکه‌های قهوه‌ای زیر چشم، عفونت یا التهاب.
    • مدیریت: تمیز کردن روزانه با دستمال مرطوب و در صورت عفونت، قطره آنتی‌بیوتیک تجویزی.
  • ب. آتروفی پیش‌رونده شبکیه (PRA – Progressive Retinal Atrophy):
    • توضیح: بیماری ارثی که به‌تدریج شبکیه را تخریب و منجر به کوری می‌شود.
    • علائم: شب‌کوری، کاهش دید و در نهایت نابینایی.
    • تشخیص: معاینه چشم‌پزشکی و تست ژنتیکی.
    • مدیریت: درمانی ندارد، اما زندگی در محیط ثابت به گربه کمک می‌کند سازگار شود.

۴. بیماری‌های قلبی (کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک – HCM):

  • توضیح: ضخیم شدن دیواره قلب که در گربه‌ها، از جمله نژادهای اصیل مثل هیمالین، دیده می‌شود. ارثی بودنش قطعی نیست، اما شیوع دارد.
  • علائم: تنفس سریع، بی‌حالی، سرفه، و در موارد شدید نارسایی قلبی.
  • تشخیص: اکوکاردیوگرافی و معاینه قلبی.
  • مدیریت: داروهایی مثل بتابلوکرها یا مهارکننده‌های ACE و رژیم کم‌نمک. تشخیص زودهنگام حیاتی است.

۵. مشکلات دندانی:

  • توضیح: صورت کوتاه و فک فشرده باعث تراز نبودن دندان‌ها (Malocclusion) و تجمع جرم می‌شود.
  • علائم: بوی بد دهان، التهاب لثه (جینجیویت)، و از دست دادن دندان.
  • مدیریت: مسواک زدن منظم، جرم‌گیری توسط دامپزشک و غذاهای دندانی.

۶. چاقی:

  • توضیح: گرچه ارثی نیست، اما به دلیل کم‌تحرکی و متابولیسم کند در هیمالین‌ها شایع است و می‌تواند به دیابت یا مشکلات مفصلی منجر شود.
  • علائم: افزایش وزن، سختی در حرکت، تنبلی.
  • مدیریت: رژیم غذایی کنترل‌شده، تشویق به فعالیت سبک و وزن‌کشی منظم.

۷. حساسیت پوستی و عفونت‌ها:

  • توضیح: موهای بلند و متراکم می‌توانند رطوبت را نگه دارند و محیطی برای رشد قارچ یا باکتری (مثل درماتیت) ایجاد کنند.
  • علائم: خارش، قرمزی، ریزش مو.
  • مدیریت: شانه‌زدن روزانه، حمام منظم و در صورت نیاز پماد یا داروی ضدقارچ.

شخصیت و رفتار گربه هیمالین

هیمالین ها شخصیتی آرام دارند و به راحتی عصبانی نمی شوند، اما ساکت و بازیگوش نیز هستند. به گونه ای که گاهی در حالی که در این آرامش هستند، ناگهان شروع به بازی می کنند. وقتی حالش خوب است، گاهی سعی می کند با گاز گرفتن دست شما علاقه نشان دهد. با این حال، مانند بسیاری از نژادهای دیگر، آنها انتظار زیادی ندارند و آنها را گزینه خوبی برای زندگی در آپارتمان و برای ارتباط با خانواده شما می کند.

این نژاد وفادار و عاطفی است بنابراین پیوندهای خوبی با خانواده ایجاد می کند. بازیگوشی هیمالین به گونه ای نیست که به وسایل خانه آسیب برساند، اما نیاز به توجه و مراقبت شما دارند. این احساسات به گونه ای است که او به اعضای خانواده و مهمانان اهمیت زیادی می دهد و روحیه صاحبش برایش اهمیت زیادی دارد. این نژاد ترجیح می دهد در مکان های آرام و بدون سر و صدای زیاد باشد.

تربیت و آموزش گربه هیمالین

هیمالین ها بسیار باهوش هستند و به راحتی آموزش می پذیرند. آموزش بازی هایی که ذهن او را به خود مشغول می کند در آموزش او بسیار موثر است. یادگیری و تمرین در حین بازی برای تمرین هیمالین بسیار مفید است. وابستگی او به صاحبش شرایط را به گونه ای تعیین می کند که در صورت نیاز او را تربیت کنید، پس سعی کنید با او رابطه خوبی برقرار کنید و در عین حال از آموزش او غافل نشوید.

فعالیت و تحرک گربه هیمالین

گربه هیمالین از نظر تحرک و فعالیت، نژادی کم‌جنب‌وجوش و آرام محسوب می‌شود. این گربه از گربه‌های پرشین، خلق‌وخوی ساکت و متین خود را به ارث برده و به جای انجام فعالیت‌های پرانرژی مانند پریدن یا دویدن، ترجیح می‌دهد در محیطی آرام استراحت کند یا در مکانی نرم و راحت مانند مبل یا تخت قرار گیرد. به طور میانگین، روزانه ۱۲ تا ۱۶ ساعت می‌خوابد و سطح انرژی پایینی دارد.

با وجود انرژی پایین، در مواقعی با اسباب‌بازی‌هایی نظیر توپ یا اسکرچر گربه به بازی سبک می‌پردازد، اما به سرعت خسته می‌شود. این نژاد به محیط‌های ساکت و بدون تنش علاقه‌مند است و سر و صدا یا فعالیت زیاد می‌تواند برایش استرس‌زا باشد. به دلیل ساختار صورت تخت و احتمال مشکلات تنفسی، نباید در معرض فعالیت سنگین یا گرمای زیاد قرار گیرد. برای حفظ سلامت و جلوگیری از چاقی که در این نژاد شایع است، تحرک ملایم روزانه، مانند چند دقیقه بازی سبک، کافی و ضروری است. در مجموع، هیمالین بیشتر به عنوان گربه‌ای خانگی و تزئینی شناخته می‌شود که از حضور آرام در کنار صاحب خود لذت می‌برد تا فعالیت‌های پرهیجان و پویا.

رابطه هیمالین با کودکان و بقیه حیوانات

همانطور که گفتیم محیط های ناپایدار برای هیمالین مناسب نیستن بنابراین اگر کودکان شیطون دارید یا شرایط به گونه ای است که سگ شما به هیمالین شما آسیب می رساند، این گربه با زندگی شما سازگار نیست.

توصیه می کنیم اگر هیمالین شما قرار است با یک سگ همراه باشید، از سنین پایین آنها را با هم بزرگ کنید. چون قبلا دیده شده که در این شرایط بهتر ارتباط برقرار می کنند. به نظر می رسد که آنها اغلب با حیوانات خانگی کوچکتر از خودشان خوب کنار می آیند، اما توصیه می کنیم وقتی با هم هستند، مخصوصاً در اولین برخوردها، به آنها را حواستان باشد.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *