سرابی نژاد سگ‌های ایرانی بزرگ جثه از نوع ماستیف است که در کشورهای غربی گاه با نام ماستیف ایرانی (انگلیسی: persian mastiff) یا سگ چوپان ایرانی (انگلیسی: persian Shepherd) هم شناخته می‌شود.
نژاد سرابی و کانگال و پشدر شباهت‌های زیادی با هم دارند به همین دلیل بسیاری از افراد تفاوت آنها را تشخیص نمی‌دهند زادگاه اصلی این نژاد درشت اندام آن در منطقه آذربایجان شرقی شهرستان سراب است.
از این سگ بیشتر به عنوان سگ گله و سگ نگهبان استفاده می‌شود. سگ سرابی در مواجه با هر تهدیدی بسیار شجاع و بی‌باک بوده و بی پروا به گرگ، گراز، خرس و موجودات بزرگتر از خود حمله می‌کند.
سگ‌های سرابی تربیت پذیر و کاملاً مطیع صاحبان خود هستند.
با افراد خانواده مهربان و صمیمی هستند ولی با مشاهده غریبه یا خطر به شدت تهاجمی می‌شوند. طول عمر این سگ‌ها در شرایط مناسب بین ۱۲ تا ۱۷ سال است که معمولاً از ۱۴ ماهگی به بعد به بلوغ می‌رسند
همچنین این مطلب را بخوانید: خرید سگ قفقازی + نژاد سگ قفقازی + فروش سگ قفقازی
ویژگی‌های ظاهری سگ سرابی
سگ سرابی دارای ظاهری عضلانی و تراشیده با پنجه‌های پهن و بدون اضافه وزن است.
این سگ معمولاً به رنگ زرد یا قرمز و سیاه و کرم و سیاه و قهوه ای رنگ با پوزه سیاه و گاهی ماسک سیاه بر روی صورت یافت می‌شود و به دو گونه مو کوتاه و مو بلند تقسیم می‌شود.
نوع سیاه رنگ آن نیز با خط سفید بر روی سینه وجود دارد که کمیاب تر بوده ولی سگی پر طرفدار است.
این ماستیف بزرگ جثه دارای آرواره‌هایی بسیار نیرومند همراه با سری بزرگ و کمی خرطوم و پوست در زیر گردن و پوزه هاست.
سگ‌های سرابی سگ‌های بسیار مقاومی هستند و به شرایط بد آب و هوایی و گرسنگی و بیماری‌های گوناگون مقاوم هستند و به سرعت با محیط و شرایط گوناگون خو می‌گیرند.
وزن سگ سرابی بالغ در نرها بین 70 تا ۹۰ کیلوگرم و در ماده‌ها بین ۵۰ تا ۸۰ کیلوگرم است البته در مواردی وزن این سگ تا ۱۰۰ کیلوگرم نیز می‌رسد.
قد سگ سرابی نر بین ۷۵ تا ۹۰ سانتیمتر تا کتف (گاهی بیشتر) و در ماده‌ها بین ۷۰ تا ۸۵ سانتیمتر است ظاهر این سگ به سگ کانگال شباهت‌هایی دارد که این به دلیل موقعیت نزدیک جغرافیایی این دو نژاد است اما سگ سراب از لحاظ جثه کمی بزرگتر از کانگل است
خطر انقراض سگ سرابی
در گذشته اغلب مربیان و نگهدارندگان سگ سرابی قصد داشتن که از این سگ بی‌نظیر سگ‌های قدرتمندتر بسازند که دست به میکس بی رویه این نژاد زدند.
در حال حاضر به خاطر این میکس نمودن‌های بی رویه، متأسفانه نژاد اصیل ایرانی سگ سرابی بسیار کم پیدا شده‌است. سگ‌های میکس شده هم نیز قدرت و عظمت یک سگ سرابی اصیل را ندارند.
در سال‌های اخیر برخی از پرورش دهندگان این نژاد، این بحران را فهمیده و در صدد پروروش سگ‌های سرابی اصیل هستند و مردم را از این بحران آگاه ساخته‌اند.
پذیرش، تکثیر و ثبت جهانی
این نژاد به دلیل برخی شرایط فرهنگی-مذهبی در ایران و بی‌توجهی، در بیشتر سازمان‌ها و موسسات بین‌المللی ثبت، تکثیر و حفظ نژاد سگ‌ها ناشناخته مانده یا از رقابت‌های جهانی بازمانده است.
