معرفی نژاد سگ سرابی

وقتی از نژاد ‌های سگ بزرگ و قدرت ‌مند نام می ‌بریم، همیشه نام سگ سرابی جزو این سگ‌ ها است. سگ سرابی یکی از بزرگ ‌ترین، قدرتمند و محبوب‌ ترین نژاد های سگ برای آموزش‌ های نگهبانی و گارد است. فک بزرگ، جثه بزرگ، چهره و هیکل با ابهت از ویژگی‌ های بارز سگ سرابی است.

توضیحات کوتاه سگ سرابی

سگ سرابی یک نوع ماستیف ایرانی است که در تمام جهان به هیکل و اندازه بزرگش معروف است و قد حدودی 70 تا 90 سانتی‌ متری دارد. در برخی از سگ‌ های نژاد سرابی قد سگ به یک متر هم می ‌رسد که اندازه شگفت ‌انگیزی برای سگ‌ های محافظ است. سگ سرابی بیشترین استفاده را در سگ‌ های نگهبان و گارد دارد و شهرت زیادی هم در این کار دارد. سگ ماستیف ایرانی (سگ سرابی) در دسته سگ ‌های بسیار بزرگ قرار می ‌گیرد و وزن حدودی 50 تا 90 کیلویی دارد.

قوی و سازگار بودن از مهم‌ ترین ویژگی‌ های سگ سرابی است و به همین دلیل سگ سرابی می ‌تواند در شرایط آب‌ و هوایی متفاوتی زندگی کند. وزن  سگ‌ های نر گاهی به بیش از 90 کیلو گرم نیز می ‌رسد، در حالی که ماده ‌ها معمولاً بین 50 تا 70 کیلو گرم هستند.

خصوصیات، پوشش و مقاومت در برابر شرایط سخت

سگ سرابی دارای دو نوع پوشش متفاوت است: یکی پر مو و نرم و دیگری کم ‌مو و زبر. رنگ این سگ‌ ها معمولاً زرد است و پوزه و گوش‌ هایشان سیاه ‌رنگ است. البته در مواردی، رنگ‌ هایی همچون سیاه، طوسی، سفید و حتی سفید با لکه ‌های زرد نیز دیده می‌ شود. یک ویژگی منحصر به ‌فرد در رنگ این نژاد این است که حتی در سگ‌ های مشکی یا سفید، حاله ‌ای از رنگ زرد وجود دارد. در برخی موارد نادر، سگ‌ های سرابی به رنگ زرد یا طوسی هستند، اما سر، پوزه و گوش ‌هایشان به رنگ سفید است. نوع مشکی با خط سفید روی سینه کمیاب ‌تر و بسیار پر طرفدار است.

این سگ‌ ها پا های بزرگی دارند که به آن ‌ها قدرت و استحکام می‌ بخشد. در سگ ‌های پر مو، مو های زیاد بر روی پا هایشان به آن ‌ها کمک می‌ کند تا راحت‌ تر بر روی برف و یخ حرکت کنند، در حالی که سگ‌ های کم‌ مو دارای پنجه ‌های بزرگ و قوی هستند که به ‌راحتی می ‌توانند در زمین ‌های سخت و نا هموار حرکت کنند. پوست سگ سرابی ضخیم و دولایه است؛ لایه زیرین به ‌عنوان عایق دمایی در سرما و گرما عمل می ‌کند، و لایه بیرونی مقاوم در برابر آب، برف، و آسیب‌ های حیوانات وحشی است.

سگ ‌های سرابی با گام ‌های بزرگ و رها مانند گربه‌ سانان راه می ‌روند. این سگ ‌ها بسیار مقاوم هستند و می‌ توانند در برابر گر ما، سرما، گرسنگی و کمبود ورزش مقاومت کنند و به ‌سرعت با شرایط جدید سازگار شوند. علاوه بر این، سگ ‌های سرابی حس بویایی قوی و حس ششم خوبی نسبت به حوادث دارند. با وجود جثه بزرگ، این سگ‌ ها استقامت بالایی دارند و از هیچ خطری نمی ‌ترسند و تا پای مرگ مبارزه می‌ کنند.

پوست آن‌ ها ضخیم ‌تر از سایر نژاد ها است که باعث می‌ شود دندان‌ های حیوانات مهاجم به‌ راحتی در آن فرو نرود. به دلیل این خصوصیات، متأسفانه از این سگ ‌ها برای نبرد های سگ‌ ها استفاده می ‌شود.

سگ ‌های سرابی توانایی رقابت با تمامی نژاد های سگ ایرانی و خارجی را دارند و در این رقابت ‌ها با قدرت ظاهر می ‌شوند.

استاندارد نژاد و ویژگی‌ های ظاهری تکمیلی

سگ سرابی دارای بدنی عضلانی، بندی سنگین، سینه پهن، و گردنی کلفت است. سر این نژاد بزرگ و پهن بوده و پوزه ‌ای نه خیلی بلند و نه خیلی کوتاه دارد که به شکل مکعبی به نظر می ‌رسد. لب‌ های آویزان و گوش‌ های افتاده، مشابه نژاد بولداگ، از ویژگی ‌های صورت این سگ است. چشم‌ های بادامی ‌شکل با رنگ ‌های قهوه ‌ای تیره، زرد تیره، یا عسلی، ظاهری هوشیار به سگ می ‌بخشند. دم بلند و داسی ‌شکل به تعادل و قدرت حرکتی این نژاد کمک می‌ کند، و در حالت استراحت معمولاً آویزان است اما در زمان هوشیاری بالا می ‌رود.

خلق‌ و خوی سگ سرابی: شجاعت در کنار آرامش و وفاداری

سگ سرابی به دلیل قدرت و شجاعتش، در گذشته برای محافظت از گله‌ ها و خانه ‌ها در برابر خرس‌ ها و حیوانات وحشی مورد استفاده قرار می‌ گرفت. با وجود ظاهر ترسناک و خشن، این نژاد دارای خلق‌ و خوی آرام و بدون کینه است و بی‌ دلیل واق نمی ‌کند. این سگ‌ ها با کودکان رفتاری مهربان، ملایم و صبور دارند و به‌ عنوان دوست و هم‌ بازی وفادار، هرگز به آن ‌ها آسیبی نمی ‌رسانند. حتی اگر مورد اذیت قرار گیرند، تا پای مرگ از کودکان حمایت و دفاع می‌ کنند.

سگ‌ های سرابی علاقه ‌مند به خوشحال کردن صاحب خود هستند و به دلیل هوش ذاتی بالایی که دارند، این کار را به بهترین شکل انجام می ‌دهند. آن ‌ها به خاطر طبیعت مطیع و هوش سرشارشان، به‌ راحتی آموزش می‌ بینند و دستورات را با سرعت و بدون نیاز به تکرار مکرر یاد می‌ گیرند. برای کاهش رفتار های جنگجویانه در برابر سگ ‌های دیگر، باید در سنین پایین به ‌درستی اجتماعی شوند، اما در هر شرایطی همیشه به فرمان صاحب خود گوش می ‌دهند. این سگ ‌ها به‌ عنوان نگهبانان و دیدبان‌ های عالی شناخته می ‌شوند و از محل تحت حفاظت خود به ‌خوبی مراقبت می‌ کنند.

نگهداری سگ سرابی

سگ سرابی نیاز به نگهداری ‌های سر سختانه ندارد و فقط کافی است محیط زندگی خوبی داشته باشد و تغذیه مناسبی داشته باشد. این نژاد به دلیل جثه بزرگ و انرژی بالا برای زندگی در آپارتمان مناسب نیست و به فضای باز مانند حیاط یا باغ نیاز دارد.

تغذیه سگ سرابی

برای ساخت یک زندگی سالم برای ماستیف ایرانی باید به تغذیه سگ توجه کنید، نوع تغذیه و میزان کالری دریافتی روزانه اثر بسیار زیادی در سلامت زندگی سگ سرابی دارد. به طور کلی رژیم درست و اصولی را باید با مشاوره دامپزشک متخصص بر اساس وزن، قد، سن و میزان فعالیت روزانه دریافت کنید.

شما می‌ توانید برای سنین مختلف سگ ماستیف ایرانی‌ از غذای خشک سگ استفاده کنید. توجه داشته باشید که از برند های با کیفیت بازار استفاده کنید. در پشت بسته‌ بندی یک غذای سگ باکیفیت، میزان کالری و پروتئین محصول درج شده و شما می ‌توانید با رژیم غذایی که دامپزشک به شما داده از آن استفاده کنید. غذای خشک باید حاوی پروتئین بالا (25-30%)، فیبر، ویتامین ‌ها، و مواد معدنی مانند فسفر و پتاسیم باشد.

یکی از مهم‌ ترین اصولی که باید رعایت کنید، رعایت بالانس غذایی روزانه است که نه آن ‌قدر کم غذا بدهید که سگ دچار سوء تغذیه بشود و نه آن ‌قدر زیاد بدهید که باعث اضافه‌ وزن سگ بشود. به مواد مفید غذای سگ مانند فیبر، پروتئین و ویتامین‌ ها دقت کنید که بیش از حد نباشد و حداقل دو بار در هفته به سگ ‌تان غذای تازه و تر بدهید، مانند گوشت پخته (مرغ یا گوساله)، برنج، و سبزیجات.

• توله‌ها (تا 14 ماهگی): نیاز به غذاهای غنی از پروتئین و کربوهیدرات برای رشد بهینه دارند. مکمل‌ های کلسیم و گلوکزامین برای تقویت استخوان‌ ها توصیه می ‌شود. روزانه 3-4 وعده با کالری 1200-1500.
• سگ‌ های بالغ: روزانه 2 وعده با کالری 2000-2500 (بسته به فعالیت).
• سگ ‌های سالمند (بالای 7 سال): غذای کم‌ کالری ‌تر با فیبر بالا برای جلو گیری از چاقی و حفظ سلامت گوارش.
• نکته: پر خوری در سگ‌ های سرابی رایج است و باید با وعده ‌های منظم و کنترل‌ شده از آن جلو گیری کرد. آب تازه همیشه در دسترس باشد.

آراستن سگ سرابی

برای نگهداری از ماستیف ایرانی حتماً باید به ظاهر سگ توجه کنید و اصول نگهداری را آشنا باشید. درسته سگ سرابی سگی نیست که در خانه نگهداری بشود ولی باید به ظاهر سگ توجه کنید که دچار بیماری ‌های کک و کنه نشود. آراستن سگ‌ ها با توجه به نژاد آن ‌ها متفاوت است. سگ‌ های ماستیف ایرانی به دلیل داشتن مو های کوتاه نیازی آن ‌چنانی به شانه زدن روزانه ندارند ولی حداقل هفته ‌ای یک‌ بار مو های سگ سرابی را شانه بزنید که مو ها گره نخورد.

به دلیل جثه بزرگ سگ سرابی، نیاز نیست که آن را هر ماه حمام کنید و هر دو تا سه ماه یک ‌بار زمان مناسبی برای حمام کردن سگ سرابی است. سعی کنید فضای بزرگی را برای حمام کردن سگ سرابی انتخاب کنید و حتماً بعد از اتمام حمام، آن را با سشوار از فاصله یک متری خشک کنید. گوش‌ ها باید هفتگی بررسی و با محلول تمیز کننده پاک شوند تا از عفونت جلوگیری شود.

در صورتی که سگ سرابی شما بیرون از خانه نگهداری می ‌شود، نیازی به گرفتن ناخن‌ های آن نیست، به این دلیل که با سابیده شدن ناخن ‌ها به روی زمین، ناخن سوهان کشیده می ‌شود و کوتاه می ‌شود. برای رعایت بهداشت دهان و دندان، نیاز است که به‌صورت روزانه با مسواک مخصوص دندان‌ های سگ سرابی مسواک زده شود. استخوان‌ های قلم هم می ‌تواند گزینه مناسبی برای جرم ‌گیری دندان‌ های سگ سرابی باشد.

تمرین و تخلیه انرژی سگ سرابی

یکی از نکات مهمی که باید در نگهداری سگ دقت کنید، تخلیه انرژی سگ است. وقتی که انرژی سگ به ‌صورت کامل تخلیه شود، سگ مطیع می ‌شود و به دستورات و آموزه ‌های شما گوش می‌ کند. روزانه زمانی را برای بازی ‌های پر تحرک و پیاده‌ روی سریع با سگ‌ تان بگذارید، در پیاده ‌روی حتماً به او آموزش دهید که جلوتر از شما راه نرود و در کنار شما شروع به حرکت کند.

در آموزش به سگ سرابی حتماً شما تعیین ‌کننده راه باشید، شما باید به سگ بفهمانید که بازی با دستور شما شروع می ‌شود و با دستور شما به پایان می ‌رسد. این کار ها نشان‌ دهنده تسلط شما بر سگ است. وقتی شما بتوانید آلفای سگ خود باشید، می ‌توانید راحت ‌تر آموزش ‌های مورد نیاز را به سگ سرابی بدهید.

سگ سرابی نیاز به حداقل 1.5 تا 2 ساعت فعالیت روزانه دارد، شامل:

• پیاده ‌روی سریع: 30-45 دقیقه، دو بار در روز.
• دویدن یا بازی‌ های تعاملی: مانند پرتاب توپ، طناب‌ کشی، یا تمرینات چابکی.
• تمرینات ذهنی: پازل ‌ها یا آموزش دستورات جدید برای تحریک ذهن.

این فعالیت ‌ها رفتار های مخرب مانند واق بیش‌ از حد یا جویدن اشیا را کاهش می ‌دهند. بازی‌ های سنگین مانند طناب ‌کشی باید تحت کنترل باشد تا غریزه جنگجویانه سگ بیش ‌از حد تحریک نشود.

آموزش سگ سرابی

اگر علاقه داشته باشید که بدانید سگ‌ های سرابی از کی می ‌توانند آموزش ببینند و تربیت بشوند، باید بدانید که سگ‌ های سرابی از 60  روزگی یا 2 ماهگی می‌ توانند آموزش دیدن، گله ‌داری و آموزش‌ های گارد را شروع کنند و بهترین زمان آموزش سگ‌ های سرابی هم از 2 ماهگی تا 6 ماهگی است. در سگ‌ های سرابی ویژگی‌ های نگهبانی و گله‌ داری به ‌صورت ذاتی در آن ‌ها وجود دارد و به همین دلیل سگ ‌های ماستیف ایرانی یکی از محبوب‌ ترین نژاد های سگ برای گله‌ داری است.

برای اینکه همیشه با سگ‌ تان یک زندگی مطلوب داشته باشید، باید سعی کنید آن را مطابق با شخصیت و سبک زندگی خود تربیت کنید. یکی از مهم ترین کار ها در آموزش سگ این است که بدونید چگونه و چجوری تربیت کنید و آگاهی لازم را داشته باشید.

پیگیری و تمرینات مکرر در آموزش ‌دهی سگ ‌های سرابی تأثیر بسیار زیادی دارد. اگر بخواهید سگ سرابی شما آموزش‌ های گارد و نگهبانی ببیند، حتماً باید در محیطی مناسب زیر نظر یک مربی حرفه‌ ای با تجهیزات کامل آموزش ببیند، در غیر این صورت، سگ یا آموزش درستی نمی‌ بیند یا به کسی در حین آموزش آسیب می‌ زند. سگ سرابی یک نژاد هوشمند و پر انرژی است که نیازمند آموزش و توجه ویژه است. ابتدا، برای آشنایی بهتر با این نژاد، باید ویژگی ‌های آن را در نظر بگیریم. این سگ ‌ها دارای ظاهری زیبا و حرکت ‌های انعطاف‌ پذیر هستند. اما برای موفقیت در تربیت آن‌ ها، باید به موارد زیر توجه کنید.

اولین گام، شروع آموزش با دستورات پایه است. سگ سرابی، هوشمندی بالایی دارد و با آموزش مثبت و با تشویق، به ‌سرعت دستورات اساسی را یاد خواهد گرفت. از جمله دستورات ابتدایی می‌توان به “نشستن”، “دویدن” و “بیا” اشاره کرد. برای حفظ سلامت جسمی و ذهنی سگ سرابی، تمرینات فیزیکی ضروری است.

سگ سرابی از طبیعت اجتماعی بالایی برخوردار است، بنابراین ایجاد ارتباط نزدیک با صاحبش بسیار مهم است. این سگ ‌ها نیاز به حضور صاحب در نزدیکی خود دارند و در زمان تنهایی بی‌ احتیاط هستند. در طول آموزش، از تشویق و پاداش به‌ جای تنبیه استفاده کنید. ماستیف ایرانی حساس به احساسات صاحب است و با ایجاد تجربیات مثبت، ارتباط قوی ‌تر و آموزش مؤثر تری ایجاد خواهید کرد.

آموزش ‌های پیشرفته ‌تر شامل موارد زیر است:

• اجتماعی‌ سازی: معرفی سگ به افراد، حیوانات، و محیط ‌های مختلف (مانند پارک یا خیابان) برای کاهش پر خاشگری غیر ضروری.
• آموزش نگهبانی: آموزش واکنش به تهدیدات در محیط کنترل‌ شده با مربی حرفه ‌ای.
• تمرینات شبیه‌ سازی ‌شده: مانند واکنش به غریبه ‌ها یا صدا های نا آشنا.

سلامتی سگ سرابی

اطلاع از بیماری ‌های رایج در سگ سرابی باعث انتخاب درست‌ تر یک توله می‌ شود، بنابراین بهتر است با آشنایی با بیماری‌ های این نژاد، باعث انتخاب توله سالم ‌تر می‌شود. دقت کنید که تمام سگ ‌های نژاد ماستیف ایرانی قرار نیست که دچار تمام این بیماری ‌ها باشند.

• دیسپلازی مفصلی: یکی از بیماری ‌های رایج در سگ‌ های سرابی است. این بیماری زمانی رخ می‌ دهد که مفصل ران یا لگن در سگ‌ ها به اندازه کافی رشد نمی ‌کند و فضای بین آن ‌ها خالی می ‌ماند و همین موجب می ‌شود در رفتگی در نواحی که این مشکل ایجاد می ‌شود بیشتر باشد. درد لگن، لنگیدن، مشکل در راه رفتن و… از علائم این بیماری در سگ‌ ها می ‌باشد. گاهی این مشکل به‌ قدری زیاد می ‌شود که ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشند.
• نفخ معده (Gastric Dilatation-Volvulus): به دلیل جثه بزرگ، این مشکل می ‌تواند خطرناک باشد. علائم شامل نفخ شکم، بی ‌قراری، و استفراغ است و نیاز به توجه فوری دامپزشک دارد.
• مشکلات چشمی: مانند آتروفی پیش‌ رونده شبکیه (PRA) یا آب‌ مروارید که ممکن است به کاهش بینایی تبدیل می شود.
• مشکلات پوستی: به‌ویژه در سگ‌های پرمو، عفونت‌های قارچی یا کک و کنه در صورت عدم نظافت می‌تواند شایع باشد.
• چاقی: پر خوری و عدم فعالیت کافی خطر بیماری‌ های قلبی، دیابت، و مشکلات مفصلی را افزایش می ‌دهد.

معاینات منظم دامپزشکی (هر 6 ماه یک‌ بار)، آزمایش‌ های غربالگری مفاصل و قلب، و رژیم غذایی متعادل می‌ توانند از این مشکلات پیشگیری کنند. واکسیناسیون به ‌موقع و انگل‌ زدایی هر 3 ماه نیز ضروری است. میانگین طول عمر سگ سرابی 12 تا 15 سال است، و در موارد نادر تا 17 سال گزارش شده است.

مشخصات ظاهری سگ سرابی

سگ سرابی، نژادی با تاریخچه و خصوصیات منحصر به ‌فرد، به ‌سرعت جا افتاده و به‌ عنوان یکی از سگ‌ های باهوش و وفادار شناخته می ‌شود. این نژاد با ظاهری انعطاف ‌پذیر و قدرتمند، جذابیت زیادی دارد و باعث شده تا بسیاری از علاقه ‌مندان به حیوانات خانگی به دنبال پرورش و آموزش این سگ ‌ها باشند.

ماستیف ایرانی به ‌عنوان یک نژاد فعال و پرانرژی، نیاز به تمرینات فیزیکی روزانه دارد. پیاده‌ روی، دویدن و بازی‌ های تعاملی، از جمله راه ‌های مؤثر برای بهره ‌وری از انرژی این نژاد هستند. این تمرینات نه ‌تنها به حفظ سلامت بدنی کمک می‌ کنند، بلکه از ترشح اندورفین، هورمون خوشحالی، نیز برخوردار می ‌سازند. به‌ عنوان یک سگ اجتماعی، سرابی احتیاج به ارتباط نزدیک با صاحبان و دیگر حیوانات خانگی دارد. تربیت اجتماعی این نژاد، نقش مهمی در ایجاد رفتار های مثبت و مطمئن در مواجهه با محیط اطراف دارد.

در نهایت، پوشش مراقبتی نیز از اهمیت بسیاری برخوردار است. با توجه به کوتاهی مو، مراقبت از پوست و موی آن امری اساسی است. به‌ روزرسانی منظم و به ‌کار گیری محصولات مخصوص مراقبت از پوست، باعث حفظ زیبایی و سلامت پوست این نژاد خواهد شد.

مقایسه با نژاد های مشابه

سگ سرابی شباهت ‌هایی با نژاد هایی مانند کانگال (ترکیه)، آلابای (آسیای مرکزی)، و پشدر (کردستان) دارد، اما تفاوت‌ های کلیدی آن را متمایز می ‌کند:

• کانگال: کمی کوچک ‌تر (قد 65-78 سانتی‌ متر) و بیشتر برای گله ‌داری استفاده می ‌شود، در حالی که سرابی در نگهبانی و نبرد برتری دارد.
• آلابای: جثه مشابهی دارد (وزن 50-80 کیلو گرم)، اما سگ سرابی به دلیل پوست ضخیم ‌تر و استقامت بالاتر در شرایط سخت، مقاوم ‌تر است.
• پشدر: نژادی محلی با خلق ‌و خوی آرام‌ تر، اما جثه کوچک ‌تر و کاربرد محدود تر در نگهبانی.

این مقایسه نشان می ‌دهد که سگ سرابی به دلیل ترکیب شجاعت، وفاداری، و سازگاری، گزینه ‌ای منحصر به ‌فرد برای نگهبانی است.

تاریخچه سگ سرابی

اصالت سگ‌ های سرابی به آذربایجان شرقی و سراب بر می‌ گردد. ماستیف ایرانی در شهرستان سراب به وجود آمده و به همین دلیل سگ سرابی نام گرفته، نام دیگر سگ سرابی ماستیف ایرانی است. نژاد سگ ماستیف ایرانی از زمان آشوریان در ایران به وجود آمده بوده و برای چوپانی و همراه بودن با گله در کوهستان ‌های سخت استفاده می‌ شده.

این سگ به‌ قدری ارزشمند بوده که در تخت جمشید کتیبه ‌هایی با نام این سگ پیدا شده و در این کتیبه ‌ها از شجاعت و جنگجو بودن این سگ شرح داده شده. در زمان آشوریان، افراد از این نژاد سگ برای نگهبانی، جنگ و شکار استفاده می ‌کردند. پس از جنگ‌ های اسکندر مقدونی، این نژاد در مناطق نینوا و بابل به‌ عنوان سگ جنگجو شناخته شد.

خطر انقراض سگ سرابی

در گذشته، اغلب مربیان و نگهدارندگان سگ سرابی قصد داشتند که از این سگ بی‌ نظیر، سگ‌ های قدرتمند تر بسازند که دست به ترکیب بی ‌رویه این نژاد با دیگر نژاد ها زدند. در حال حاضر، به خاطر این ترکیب نمودن‌ های بی ‌رویه، متأسفانه نژاد اصیل ایرانی سگ ماستیف ایرانی بسیار کم پیدا شده است. سگ‌ های ترکیب شده نیز قدرت و عظمت یک سگ سرابی اصیل را ندارند. در سال‌ های اخیر، برخی از پرورش ‌دهندگان این نژاد، این بحران را فهمیده و در تلاش پرورش سگ سرابی اصیل هستند و مردم را از این بحران آگاه ساخته ‌اند.

پذیرش، تکثیر و ثبت جهانی

این نژاد به دلیل برخی شرایط فرهنگی-مذهبی در ایران و بی‌ توجهی، در بیشتر سازمان‌ ها و مؤسسات بین‌ المللی مانند (AKC) ثبت، تکثیر و حفظ نژاد نا شناخته مانده یا از رقابت ‌های جهانی باز مانده است. تلاش‌ هایی برای ثبت این نژاد در فدراسیون‌ های جهانی در جریان است، اما هنوز به نتیجه نرسیده است.

کلام آخر و توصیه‌ ها

سگ سرابی یک همراه وفادار، شجاع، و باهوش است که برای صاحبانی با تجربه و دارای فضای باز مناسب است. برای نگهداری موفق از این نژاد:

• فضای مناسب: حیاط بزرگ یا باغ برای تخلیه انرژی ضروری است.
• آموزش حرفه ‌ای: برای نگهبانی، از مربیان مجرب کمک بگیرید.
• تغذیه متعادل: از پر خوری جلوگیری کنید و رژیم غذایی را با دامپزشک تنظیم کنید.
• اجتماعی‌ سازی زود هنگام: از تولگی سگ را با افراد، کودکان، و حیوانات آشنا کنید تا پرخاشگری غیر ضروری کاهش یابد.
• انتخاب توله اصیل: هنگام خرید، از پرورش ‌دهندگان معتبر که نژاد خالص را تضمین می‌ کنند، خرید کنید و مدارک سلامتی والدین را بررسی کنید.

به‌ طور کلی، ماستیف ایرانی با توجه به ویژگی ‌های منحصر به ‌فرد و نیاز های خود، یک همراه وفادار و شاد برای خانواده‌ ها و صاحبان حیوانات خانگی است. با توجه به توصیه ‌ها و راهنمایی‌ های مناسب، می‌ توانید از همراهی این نژاد خاص به بهترین شکل بهره ‌مند شوید.