معرفی نژاد سگ پودل توی

سگ پودل توی (Toy Poodle)، یکی از محبوب‌ ترین نژاد های سگ در میان علاقه ‌مندان است. این سگ‌ های کوچک با پوشش فرفری، متراکم و کم ‌ریزش، ظاهری عروسکی و چهره ‌ای باهوش و جذاب دارند که آن‌ ها را به اثری هنری و زنده تبدیل کرده است. پودل توی با جثه‌ ای ظریف و مناسب برای آپارتمان ‌ها و برای صاحب خود همراهی وفادار، شاداب و حساس است که تو قلب همه جا باز کرده است. اگر علاقه مند هستید تا اطلاعات جامعی درباره دیگر نژاد ها بدست بیارید و تفاوت هاشون ببینید به مقاله معرفی پودل سر بزنید.

گلبا در این محتوا به بررسی جامع نژاد پودل توی، از تاریخچه و خصوصیات ظاهری گرفته تا نگهداری، آموزش، سلامتی و تغذیه آن ‌ها می ‌پردازد. اگر قصد خرید سگ را دارید یا می ‌خواهید بیشتر درباره این نژاد بدانید یا اگر پودل توی قرار است عضوی از خانواده شما شود، این محتوا اطلاعات کاملی در اختیارتان قرار خواهد داد.

تاریخچه سگ پودل توی

نژاد پودل یکی از قدیمی ‌ترین نژاد های سگ در جهان است که قدمتی بیش از 400 سال دارد. اگر چه پودل ها امروزه به ‌عنوان سگ ملی کشور فرانسه شناخته می ‌شوند، اما زادگاه اصلی آن ‌ها به آلمان باز می ‌گردد، جایی که تحت عنوان Pudel نامیده می‌ شدند. نام “پودل” از کلمه آلمانی Pudelin به معنای “پریدن در آب” گرفته شده که به مهارت این سگ‌ ها در شکار پرندگان آبی مانند اردک اشاره دارد. در فرانسه نیز به پودل ‌ها Caniche (سگ اردکی) گفته می ‌شود که از ترکیب دو کلمه chien (سگ) و canard (اردک) تشکیل شده است.

پودل‌ ها در ابتدا برای شکار در آب پرورش یافتند و پودل استاندارد، قدیمی ‌ترین نوع این نژاد است که به‌ عنوان سگ شکاری در دریاچه ‌ها و مرداب‌ ها استفاده می‌ شد. برخی معتقدند پودل ‌ها نتیجه جفت گیری سگ ‌هایی از کشور های آلمان، فرانسه، اسپانیا، پرتغال و حتی آفریقای شمالی (سگ باربت) هستند. آثار هنری مصری و رومی، از جمله نقاشی‌ ها و مجسمه‌ هایی که طراحی هایی شبیه به پودل امروزی را نشان می‌ دهند، قدمت این نژاد را تأیید می‌ کنند.

پودل توی، کوچک‌ ترین نوع پودل در مقایسه با پودل استاندارد و مینیاتوری است ولی نوع کوچک تری از این نژاد یعنی پودل تاینی توی نیز وجود دارد. در قرن هجدهم این نژاد برای همراهی اشراف ‌زادگان پرورش یافت. پرورش ‌دهندگان در دهه 1400 ابتدا پودل مینیاتوری و سپس پودل توی را با هدف فروش و راضی کردن سرمایه ‌داران فرانسوی پرورش دادند.

این سگ‌ های کوچک به‌ سرعت به نمادی از زیبایی  و جذابیت تبدیل شدند و در سیرک ‌های اروپایی به دلیل آموزش‌ پذیری راحت و ظاهر جذابشان مورد توجه قرار گرفتند. اولین پودل در انگلستان در سال 1874 و در آمریکا در سال 1886 ثبت شد. پس از جنگ جهانی دوم، به ‌ویژه در دهه 1950، پودل ‌ها به یکی از محبوب ‌ترین نژاد های سگ در جهان تبدیل شدند و تا دهه ‌ها جایگاه برتر خود را حفظ کردند.

خصوصیات ظاهری سگ پودل توی

پودل توی سگی کوچک و ظریف و با چهره ای هوشیار و زیبا است که در مسابقات زیبایی توجه زیادی به خود جلب کرده است. قد این نژاد بین 24 تا 28 سانتی ‌متر و وزن آن‌ ها بین 2.5 تا 4 کیلو گرم است. نر ها و ماده ‌ها ظاهری مشابه دارند، اما ماده ‌ها ممکن است کمی ظریف ‌تر به نظر برسند.

سر

سر پودل توی تا حدی گرد با استخوان ‌بندی ظریف و کمی زاویه دار اما مشخص در قسمت پیشانی دیده میشود. پوزه‌ ای با طول متوسط، بینی کوچک و مشکی و دندان ‌هایی که به ‌صورت قیچی‌ مانند روی هم قرار گرفته ‌اند، به سر این نژاد ظاهری جذاب می ‌دهد. استخوان گونه ‌ها و ماهیچه ‌ها صاف هستند.

چشمان

چشمان پودل توی بزرگ، بادامی ‌شکل به رنگ تیره و با حاشیه ‌ای مشکی است که حالتی هوشیار، ناز و دوست ‌داشتنی به چهره سگ می ‌بخشد. فاصله چشم‌ ها متناسب با اندازه سر است و به جذابیت این نژاد می‌ افزاید.

گوش ‌ها

گوش‌ های پودل توی افتاده و نزدیک به سر قرار دارند و با مو های بلند، فرفری و پر پشت پوشیده شده‌ اند. این گوش‌ ها به چهره سگ ظاهری مرتب و آراسته می‌ دهند و در برابر گرد و غبار از آن محافظت می‌ کنند.

پوزه

پوزه پودل توی ظریف و کوچک است و بینی مشکی کوچکی بر روی آن دیده می ‌شود. لب ‌ها نازک و به آرواره‌ ها متصل ‌اند که توانایی گاز گرفتن متناسب با جثه سگ را فراهم می‌ کنند. طول پوزه تقریباً برابر با فاصله استخوان پشت گردن تا بالای سر است.

بدن

بدن پودل توی کوچک، ظریف است اما گردن قوی و ماهیچه ‌ای دارد با کمی چربی پوست در گلو به شانه‌ های آن محکم متصل می ‌شود. خط پشتی یا کمر (تاپ‌لاین) صاف و هم ‌سطح با دم است و یک قسمت تو خالی جزئی در پشت شانه ‌ها. سینه عمیق و نسبتاً پهن و دنده‌ هایش انعطاف ‌پذیر است. کمر کوتاه، پهن و عضلانی است.

شانه و سینه

شانه ‌های پودل توی عضلانی، صاف و محکم هستند و تیغه شانه به ‌خوبی رو به عقب قرار گرفته است. پا های جلویی مستقیم، موازی و با آرنج ‌هایی درست زیر بالا ترین نقطه شانه هستند. پسترن ‌ها (قسمت پایین پا ها) قوی و کف پا ها کوچک، بیضی ‌شکل با انگشتان خمیده است و  پد های آن محکم هستند.

پوشش مویی

پوشش پودل توی تک‌ لایه، متراکم، فرفری یا طناب ‌مانند و کم‌ ریزش است که برای افراد مبتلا به آلرژی مناسب است. این پوشش در رنگ ‌های متنوعی مانند سفید، مشکی، قهوه ‌ای، خاکستری، کرم، نقره ‌ای، آبی، نارنجی و قرمز دیده می ‌شود. مو ها در نواحی صورت، گوش ‌ها و دم بلند تر هستند و ظاهری اشرافی به سگ می‌ بخشد.

دم

دم پودل توی مستقیم، بلند و با مو های فرفری پوشیده شده است که بالا نگه داشته می ‌شود و به تعادل سگ در حرکت کمک می‌ کند. دم پیچ‌خورده یا پایین ‌افتاده در این نژاد نقص محسوب می ‌شود.

پا ها و ران‌ ها

پا های عقبی پودل توی ظریف اما قوی و با مفاصل محکم و بدون انحراف به داخل یا خارج هستند. جهت بخش عقبی با بخش جلویی یکسان است. پا ها عضلانی با زانو های خم ‌شده و استخوان ‌های ران و درشت ‌نی تقریباً برابر هستند. پنجه‌ های عقبی کوچک و پشت نقطه کفل قرار دارند.

خصوصیات رفتاری سگ پودل توی

پودل توی به ویژگی های شخصیتی شاداب، مغرور، حساس و وفادار شناخته می ‌شود. این سگ‌ ها عاشق توجه و جلب رضایت صاحب خود هستند و به صاب خود وابستگی عمیقی پیدا می ‌کنند. ای سگ استعداد زیادی در یادگیری دارد و به دلیل هوش بالای خود (رتبه دوم در میان نژاد های سگ) از نظر توانایی درک دستورات پیچیده را دارند. این نژاد با کودکان و سایر حیوانات خانگی به ‌خوبی کنار می ‌آید، به ‌شرطی که از سنین پایین اجتماعی شود. با این‌ حال، به دلیل جثه ظریفشان، باید مراقب باشید که کودکان خردسال به ‌طور تصادفی به آن‌ ها آسیب نرسانند.

پودل توی به غریبه‌ ها با احتیاط نزدیک می ‌شود و ممکن است در ابتدا واق واق کند، اما پس از مدتی با محیط جدید سازگار می ‌شود. این سگ ‌ها از تنها ماندن متنفر اند و ممکن است دچار اضطراب جدایی شوند، بنابراین برای افرادی که زمان زیادی در خانه هستند مناسب ‌ترند. پودل توی به دلیل طبیعت حساسش به محیط‌ های آرام نیاز دارد و در فضا های شلوغ ممکن است مضطرب شود.

این نژاد پر جنب‌ و جوش، بازیگوش و علاقه‌ مند به تعامل است و در فعالیت‌ هایی مانند چابکی، اطاعت‌ پذیری، ردیابی و پیدا کردن اشیا به خوبی عمل می کند.

مزایا و معایب

هر نژاد سگی مزایا و معایبی دارد که در مورد پودل توی به شرح زیر است:

مزایا

• سازگاری با زندگی آپارتمانی: پودل توی با وزن 2.5 تا 4 کیلوگرم، برای فضا های کوچک مناسب است.
• مناسب برای صاحبان تازه‌ کار: هوش بالا و آموزش‌ پذیری راحت این نژاد، آن ها را برای صاحبان تازه کار مناسب می‌ کند.
• رفتار دوستانه: پودل توی محبت زیادی به خانواده، کودکان و سایر سگ ‌ها نشان می ‌دهد.
• ریزش موی کم: پوشش مویی کم‌ ریزش برای افراد مبتلا به آلرژی مناسب است.
• عمر طولانی: پودل توی با مراقبت مناسب می‌ تواند 12 تا 15 سال یا بیشتر عمر کند.
• هوش بالا: یاد گیری سریع و عملکرد عالی در آموزش‌ های مبتنی بر پاداش.

معایب

• نیاز به مراقبت زیاد از مو ها: پوشش فرفری نیاز به شانه ‌زدن روزانه و آرایش منظم دارد.
• حساسیت به تنهایی: ممکن است در صورت تنها ماندن طولانی‌ مدت دچار اضطراب جدایی شود.
• جثه ظریف: به ‌راحتی دچار آسیب ‌دیدگی می ‌شود.
• گرایش به واق واق کردن: ممکن است در مواجهه با غریبه ‌ها یا صدا های نا آشنا بیش‌ از حد واق کند.
• استعداد چاقی: نیاز به کنترل کالری برای جلو گیری از اضافه ‌وزن دارد.

سطح انرژی سگ پودل توی

پودل توی سگی با سطح انرژی متوسط رو به بالا است. آن ‌ها به فعالیت‌ های ذهنی و فعالیت های روزانه مانند پیاده ‌روی، دویدن در محیط امن و بازی‌ های تعاملی نیاز دارند. یک پیاده ‌روی روزانه حدود 30 تا 60 دقیقه، همراه با بازی ‌هایی مانند پرتاب توپ یا چوب، برای تخلیه انرژی آن ‌ها کافی است. این سگ‌ ها عاشق کشف محیط اطراف و شنا هستند و به دلیل پیشینه شکار، از پیدا کردن اشیا که مخفی کردید لذت می ‌برند.

پودل توی به تحریک ذهنی نیز نیاز دارد؛ آموزش دستورات جدید، بازی ‌های فکری و اسباب‌ بازی‌ های پازلی ذهن آن‌ ها را فعال نگه می ‌دارد. اگر انرژی‌ شان به‌ درستی مدیریت و تخلیه نشود، ممکن است رفتار هایی مانند واق کردن بیش‌ از حد یا جویدن وسایل نشان دهند. این نژاد به دلیل فعالیت بدنی کمتر نسبت به پودل استاندارد، برای افرادی با سبک زندگی نسبتاً آرام مناسب است.

نگهداری از سگ پودل توی

نگهداری از پودل توی نیازمند توجه ویژه به چند جنبه کلیدی است. مهم ‌ترین بخش، مراقبت از مو های فرفری، کرکی و پر پشت آن‌ هاست که باید روزانه شانه شوند تا از گره ‌خوردن جلو گیری شود. حمام منظم هر 6 تا 8 هفته با شامپوی مناسب سگ برای حفظ درخشندگی مو های این سگ ضروری است. بسیاری از صاحبان ترجیح می ‌دهند مو ها را کوتاه نگه دارند تا نگهداری آسان‌تر شود. برای این کار می‌توانید از خدمات گرومنیگ پت شاپ فرشته استفاده کنید.

دندان‌ های پودل توی باید روزانه یا حداقل یک روز در میان مسواک زده شوند، زیرا این نژاد مستعد تجمع پلاک و مشکلات دندانی است. گوش‌ های آویزان باید هفتگی برسی و با گوش‌ پاک‌ کن مرطوب تمیز شوند و مو های داخل گوش گاهی کوتاه شوند تا از عفونت جلو گیری شود. ناخن ‌ها باید هر 6 تا 8 هفته کوتاه شوند، اما به دلیل وجود رگ‌ های خونی، این کار باید با احتیاط یا توسط دامپزشک انجام شود. چشم‌ های پودل توی مستعد اشک ‌ریزی هستند که با تمیز کردن روزانه با آب گرم و استفاده از ظروف غذای استیل یا سرامیک می ‌توان لکه ‌های اشک را کاهش داد.

پودل توی به گرما، سرما و رطوبت حساس است و باید در محیطی با دمای متعادل نگهداری شود. این سگ ‌ها در خانه فعال و پر  تحرک هستند و نیازی به حیاط ندارند، اما باید از افتادن از ارتفاعات یا قرار گرفتن در معرض کودکان پر جنب‌ و جوش محافظت شوند. پوشش کم‌ ریزش این نژاد، آن را برای افراد مبتلا به آلرژی انتخابی مناسب می ‌کند.

آموزش سگ پودل توی

پودل توی به دلیل هوش استثنایی و علاقه زیاد به صاحب خود، قابلیت آموزش‌ پذیری فوق‌ العاده‌ای دارد. این نژاد در فعالیت ‌هایی مانند چابکی، اطاعت ‌پذیری، ردیابی و پیدا کردن اشیا به خوبی عمل میکنند. با این ‌حال، گاهی ممکن است لجباز شوند، بنابراین صبر و استفاده از روش‌ های آموزشی مثبت مانند تشویق با خوراکی، تحسین یا بازی ضروری است. آموزش دستورات پایه مانند «بشین»، «بمان» و «بیا» باید از سنین پایین آغاز شود.

اجتماعی کردن پودل توی از اهمیت زیادی برخوردار است. معرفی سگ به افراد، حیوانات و محیط‌ های جدید در دوران تولگی، به کاهش ترس و اضطراب در بزرگسالی کمک می‌ کند. آموزش دستشویی کردن یکی از چالش‌ های این نژاد است، زیرا مثانه کوچک آن‌ ها نیاز به تخلیه مکرر دارد. استفاده از پد های آموزشی یا برنامه‌ریزی منظم برای بیرون بردن سگ می ‌تواند این فرآیند را تسریع دهد. برای مدیریت واق کردن بیش‌ از حد، استفاده از باکس‌ های مخصوص حمل حیوانات می ‌تواند مفید باشد.

سلامتی و بیماری سگ پودل توی

پودل توی به ‌طور کلی نژادی سالم است و با مراقبت مناسب می ‌تواند بین 12 تا 15 سال یا بیشتر عمر کند. با این ‌حال، در معرض برخی بیماری ‌های ژنتیکی و مشکلات سلامتی است:

• مشکلات دندانی: تجمع جرم و پلاک به دلیل اندازه کوچک دهان.
• لوکساسیون پتلا: جا به ‌جایی کشکک زانو که ممکن است باعث لنگیدن شود.
• آتروفی پیش‌رونده شبکیه (PRA): بیماری چشمی که به نا بینایی منجر می‌ شود.
• دیسپلازی ران: ناهنجاری در مفصل ران.
• صرع ایدیوپاتیک: حملات ارثی که نیاز به درمان دارند.
• آدنیت چربی: ریزش مو و عفونت پوستی.
• بیماری فون ویلبراند: اختلال انعقادی.
• لگ-کالو-پرته: نا رسایی خون به مفصل ران که نیاز به جراحی دارد.
• آلرژی‌ های پوستی: حساسیت به شامپو، قیچی یا رنگ مو.
• عفونت چشم و بینی: همراه با ریزش آب.
• دیابت و بیماری قلبی: یکی بیماری ‌های شایع در این نژاد.

آزمایش ‌های بهداشتی توصیه ‌می شود شامل ارزیابی چشم‌ پزشکی، آزمایش PRA OptiGen DNA و ارزیابی پتلا است. خرید از پرورش ‌دهندگان معتبر و بررسی گواهی‌ نامه ‌های سلامت ضروری است. معاینات منظم دامپزشکی، واکسیناسیون و رژیم غذایی مناسب به پیشگیری از مشکلات کمک می‌ کند.

تغذیه سگ پودل توی

تغذیه مناسب یکی از مهم‌ ترین عوامل در سلامت و شادابی پودل توی است. این نژاد به دلیل جثه کوچک و نیاز های گوارشی محدود، به غذای با کیفیت و متعادل نیاز دارد. مقدار توصیه ‌شده، 1/4 تا 1/2 فنجان غذای خشک با کیفیت در روز است که در دو وعده تقسیم می ‌شود.

غذا های خشک حاوی پروتئین ‌های با کیفیت مانند مرغ، ماهی و گوساله برای حفظ عضلات و انرژی مناسب هستند. اسید های چرب امگا 3 و 6 به سلامت پوست و پوشش مویی کمک می‌ کنند. فیبر موجود در سبزیجات مانند هویج و کدو، گوارش سالم و کنترل قند خون را حمایت می‌ کند. غذا های خوراکی مفید نیز به حفظ سلامت دندان و لثه کمک می ‌کنند.

پودل توی مستعد چاقی است، بنابراین کالری باید کنترل شود. تشویقی‌ها باید به مقدار کم استفاده شوند و از دادن غذا های مضر مانند شکلات، انگور، پیاز، سیر، غذا های چرب یا شور خود داری کنید. آب تمیز و تازه باید همیشه در ظروف استیل یا سرامیک در دسترس باشد. اگر علائم ناراحتی گوارشی مشاهده شد، با دامپزشک مشورت کنید.

قیمت سگ پودل توی

قیمت پودل توی در ایران به اصالت نژاد، سن، جنسیت، سلامت، مدارک و محل خرید بستگی دارد. قیمت یک توله پودل توی با اصالت از پرورش‌ دهندگان معتبر بین 25 تا 60 میلیون تومان یا بیشتر است. پودل‌ های توی وارداتی یا با رنگ‌ های نادر مانند نارنجی یا قرمز گران ‌تر هستند. خرید از پرورش ‌دهندگان معتبر بهترین گزینه است زیرا می توانید از سلامت سگ هم مطمئن بود. هزینه‌ های نگهداری مانند غذا، آرایش، معاینات دامپزشکی و لوازم جانبی نیز باید در نظر گرفته شوند.

کلام آخر

سگ پودل توی با پوشش مویی فرفری و کم ‌ریزش، چشمان هوشیار و شخصیت شاداب و مغرور، یکی از بهترین انتخاب‌ ها برای افرادی است که به دنبال یک همراه وفادار و زیبا هستند. این نژاد با تاریخچه‌ ای غنی که به آلمان و فرانسه باز می ‌گردد، نه ‌تنها به ‌عنوان یک حیوان خانگی، بلکه به‌ عنوان نمادی از ظرافت و اشرافیت شناخته می ‌شود. پودل توی با هوش استثنایی، آموزش ‌پذیری و ریزش موی کم، برای زندگی آپارتمانی و افراد تازه ‌کار بسیار مناسب است.

نگهداری از پودل توی نیازمند تعهد به مراقبت‌ های روزانه، از جمله آرایش مو ها، بهداشت دهان و دندان و تغذیه متعادل است. این سگ‌ های کوچک به عشق و توجه زیادی نیاز دارند و در ازای آن، سال ‌ها شادی و محبت به شما هدیه می ‌دهند. پیش از آوردن یک پودل توی به خانه، تمام جنبه ‌های نگهداری را بررسی کنید تا مطمئن شوید این نژاد با سبک زندگی شما سازگار است. با مراقبت و محبت کافی، پودل توی می‌ تواند بهترین دوست و همراه شما برای سال‌ های طولانی باشد.