اینجا، ما یک مقایسه دقیق از این دو نژاد سگ ارائه می‌دهیم تا به شما کمک کنیم ببینید چگونه ویژگی‌ها و خصوصیات مختلف در مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند.
بیایید با یک مقایسه سریع از نژاد کین کورسو و پیتبول شروع کنیم.
کین کورسو – بررسی کلی
کین کورسو یک نژاد از نوع ماستیف است. این سگ بزرگ و عضلانی با یک پوشش دو لایه است که ریزش دارد و نیاز به برس کشیدن هفتگی دارد.
پیتبول تریر آمریکایی – بررسی کلی
پیتبول تریر آمریکایی عموماً عضلانی و یک سگ با اندازه متوسط است که پوششی کوتاه و صاف دارد که در الگوها و رنگ‌های مختلفی به جز مرل وجود دارد. پیتبول‌ها دم‌های بلند و شلاق‌مانند و گاهی گوش‌های بریده شده دارند.
کن کورسو در مقابل پیتبول: مقایسه عمیق نژادی
تاریخچه نژاد
شناخت ریشه‌های این دو نژاد می‌تواند به شما کمک کند تا تفاوت‌ها و شباهت‌های آنها را بهتر درک کنید.
کن کورسو و پیتبول هر دو از خانواده مولوسر سگ‌ها هستند که به خاطر جثه بزرگ، پاهای عضلانی و سینه پهن‌شان شناخته می‌شوند.
پیتبول‌های آمریکایی در قرن 1800 در بریتانیا برای مسابقات گاوبازی پرورش داده شدند. در آن زمان، این ورزش به گونه‌ای بود که دو سگ یک گاو را برای ساعت‌ها اذیت می‌کردند تا زمانی که حیوان از شدت جراحات، خستگی یا هر دو، از پای درآید.
در سال 1835، پارلمان بریتانیا اذیت برخی حیوانات را ممنوع کرد که توجه عمومی را به سمت “رتینگ” جلب کرد. کلمه “پیت” در پیتبول از این ورزش خونین رتینگ گرفته شده است.
با توجه به اینکه مبارزه سگ‌ها و رتینگ هر دو به سرعت و چابکی بیشتری نیاز داشتند، بولداگ‌ها با تریرها ترکیب شدند. این آغاز تولد پیت بول تریرها بود. به زودی، این سگ‌ها به خاطر ویژگی‌های محافظتی‌شان به آمریکا برده شدند.
پس از مدت کوتاهی، مردم این سگ‌ها را پیتبول تریر آمریکایی، استافوردشایر تریر آمریکایی، یا بولی آمریکایی نامیدند.
بر خلاف نژاد پیتبول، کینگ کورسو یک نژاد واحد است. این نژاد سگ زمانی محبوب شد که توجه رومیان مهاجم در یونان را به خود جلب کرد. آنها به خاطر غریزه نگهبانی‌شان تحسین شده و به عنوان شکارچیان توانمند شناخته می‌شدند.
رومیان از کن کورسو برای بازی‌های گلادیاتور و به عنوان سگ‌های جنگی استفاده می‌کردند، پس از آنکه آنها را با نژادهای ایتالیایی ترکیب کردند.
این نژاد پس از جنگ جهانی دوم تقریباً منقرض شد، اما در ایتالیا بازسازی شد. سپس در دهه 1980 به آمریکا آورده شد و اکنون توسط باشگاه کنل آمریکایی شناخته شده است.
در حالی که پیتبول‌ها در ابتدا برای شرکت در ورزش‌های خونین پرورش داده شدند، آنها همچنین به عنوان همراهان خانوادگی مهربان و دوست‌داشتنی آموزش دیده‌اند.
از سوی دیگر، کن کورسو برای انجام کارهای خاصی مانند نگهبانی از گله‌ها و مبارزه در کنار لژیون رومی پرورش داده شده است. به همین دلیل، نام آنها به معنای “نگهبان املاک” در لاتین است.
علیرغم گذشته‌ای که گاهی به اشتباه تفسیر می‌شود و باعث می‌شود این سگ‌ها سه برابر بیشتر برای پذیرش در انتظار بمانند، هر دو نژاد اگر از اوایل اجتماعی شوند و به درستی پرورش یابند، حیوانات خانگی عالی برای خانواده خواهند بود.
اندازه
وقتی کینگ کورسو را با پیتبول مقایسه می‌کنید، متوجه می‌شوید که آنها تقریباً همیشه ظاهر مشابهی دارند، اما اندازه‌های متفاوتی دارند.
کن کورسوی بالغ بین 36 تا 55 کیلوگرم وزن دارد و حدود 68 سانتیمتر قد دارد. آنها سینه‌ای عمیق و سری مربعی دارند. اما با وجود هیکل تحمیل‌کننده‌شان، سگ‌های لوس و دوست‌داشتنی هستند.
مانند کین کورسوی قوی‌هیکل، نژادهای پیتبول نیز سگ‌های عضلانی و با اندازه متوسط هستند. اندازه استاندارد آنها از متوسط تا بزرگ متغیر است و وزن‌شان بین 14 تا 40 کیلوگرم است. متوسط قد پیتبول‌ها در شانه یا بین 38 تا 53 سانتیمتر است.
به سگ کین کورسو یا پیتبول خود یک جلوه ویژه بدهید! این قلاده زنجیری کوبایی را بررسی کنید که حتی برای نژادهای سگ بزرگ و فعال مثل سگ شما طراحی شده است.
رنگ/ نوع مو
کینگ کورسوها پوستهای کوتاهی دارند که در رنگ‌های مختلف آمده‌اند، نه فقط سیاه، همانطور که بسیاری فکر می‌کنند. آنها همچنین در رنگ‌های زرد کرم، خاکستری برندل، خاکستری، قرمز، برندل سیاه، قهوه‌ای، و قرمز موجود هستند.
در عین حال، پیتبول‌ها پوستهای کوتاه و درخشانی دارند که در رنگ‌های مختلف موجود است، از جمله برندل، قرمز، سفید، سیاه، قهوه‌ای، خاکستری، و آبی.
اما، نوع موی کن کورسو خشن‌تر و بسیار جمع‌تر به لمس است نسبت به مو صاف پیتبول.
آنها تقریباً همان رنگ موها را دارند زیرا ژن برندل را حمل می‌کنند.
مراقبت از این نژادها به سادگی است. فقط یکبار در هفته موهای آنها را برسید تا آنها روشن و صاف بمانند. این همچنین به گردش خون در پوست کمک می‌کند. هر دو نژاد نیاز به حمام ماهی یا دو ماه یکبار دارند، و زمانی که در طول یک پیاده‌روی خارجی یا بازی خیلی کثیف می‌شوند.
پیتبول‌ها به بیماری‌های حساس پوستی حساس‌تر هستند. این می‌تواند با اینکه آنها را خیلی زیاد حمام ندهید، جلوگیری شود. اگر به طور منظم دندان‌هایشان را مسواک کنید، گوش‌هایشان را تمیز کنید، و ناخن‌هایشان را ببرید، سگ‌های سالم و زیبا خواهید داشت.
سطح انرژی
کن کورسوها به اندازه پیتبول‌های آمریکایی نیاز به تمرین فیزیکی ندارند – آنها خوشحالند فقط با گشت و گذار در خانه یا حیاط روزانه. آنها این کار را به عنوان غریزه طبیعی نگهبانی خود انجام می‌دهند، بنابراین راضی نیستند فقط در خانه دراز بکشند.
طبع و خوی
طبع به عنوان ذات، تمایل یا شخصیت حیوان تعریف می‌شود. شناخت این مسئله اهمیت دارد زیرا برخی از تفاوت‌های فردی بر پایه بیولوژی است.
کین کورسوها به خانواده یا پدر و مادر حیوان خود بسیار وفادار، باهوش و مهربان هستند.
بیشتر پیتبول‌ها با تمام اعضای خانواده خود صبور و مهربان هستند و همراهانی شاداب هستند. با این حال، مانند تمام نژادهای سگ، استثناءها وجود دارد.
هم کین کورسو و هم پیتبول‌ها با خانواده‌شان بازیگوش و کودکانه هستند. همچنین انتظار می‌رود که آنها از برادران و خواهران انسانی خود محافظت کنند. آنها سگ‌های فرمان‌بر و مشتاقانه به خواسته‌های پدر یا مادر حیوان یا اعضای خانواده انسانی‌شان عمل می‌کنند.
نژاد کین کورسو ممکن است گاهی بیشتر تسلط داشته باشد و بی‌قاعدگی، در حالی که پیتبول‌ها بسیار اجتماعی هستند، حتی نسبت به دوست یا غریبه.
آیا کینگ کورسوها نسبت به پیتبول‌ها تهاجمی‌تر هستند؟
بله، کن کورسوها می‌توانند نسبت به پیتبول‌ها تهاجمی‌تر باشند. این به این دلیل است که آنها در ابتدا برای مبارزه و نگهبانی پرورش داده شدند، در حالی که پیتبول‌ها برای مبارزه سگ‌ها پرورش داده شدند.
کن کورسو ممکن است بیشتر تمایل به حمله یا تعقیب حیوانات کوچکتر داشته باشد.
از سوی دیگر، پیتبول‌ها معمولاً به عنوان سگ‌های تهاجمی شناخته نمی‌شوند. صاحبان آنها به شما خواهند گفت که آنها حیوانات دوست‌داشتنی و مهربانی هستند. ممکن است به این دلیل باشد که پیتبول‌ها نیز برای همراهی پرورش داده شده‌اند. بنابراین، آنها کمتر احتمال دارد به غریبه‌ها یا حیوانات خانگی حمله کنند و نسبت به خانواده‌های خود مهربان‌تر هستند.
آیا کین کورسوها از پیتبول‌ها باهوش‌تر هستند؟
بله، کین کورسوها ممکن است از پیتبول‌ها باهوش‌تر باشند زیرا در گذشته به عنوان سگ‌های شکار پرورش داده می‌شدند. بنابراین، آنها در حل مسئله مهارت دارند.
آنها همچنین اغلب به عنوان سگ‌های کار در خدمات نظامی و اجرای قانون استفاده می‌شوند. این کارها نیز نیاز به سطح بالایی از هوش دارند.
علاوه بر این، کین کورسوها دارای هوش اطاعت بالایی هستند. آنها در پیروی از دستورات خوب هستند و سریع یاد می‌گیرند.
از سوی دیگر، پیتبول تریرهای آمریکایی دارای هوش تطبیقی عالی هستند. این به این معنی است که آنها به سرعت به موقعیت‌های جدید عادت می‌کنند و در یادگیری از محیط اطراف خود خوب هستند.
قدرت گاز گرفتن
کن کورسو در زمینه قدرت گاز گرفتن نسبت به پیتبول برنده است. این به این دلیل است که قدرت گاز گرفتن آن حدود 700 PSI (هر واحد PSI تقریبا معادل 6900 نیوتون بر مترمربع ) است در حالی که قدرت گاز گرفتن پیتبول 235 PSI است. قدرت گاز گرفتن پیتبول تقریباً متوسط برای بیشتر سگ‌های هم‌اندازه آن است.
این داده‌ها می‌توانند اطلاعات مفیدی برای ارزیابی فعالیت و عملکرد عضلات فک سگ فراهم کنند.
مراقبت‌های بهداشتی
کین کورسوها به طور کلی سالم هستند. با این حال، مانند سایر نژادها، ممکن است به برخی از شرایط بهداشتی مستعد باشند.
به عنوان مثال، آنها ممکن است به ناهنجاری‌های پلک مانند چشم گیلاسی، اکتروپیون و انتروپیون مستعد باشند. دیگر شرایط پزشکی که ممکن است به آنها مبتلا شوند شامل دیسپلازی مفصل ران و نفخ (پیچ خوردگی معده) است.
پیتبول نیز به طور کلی یک نژاد سالم است، اما ممکن است از برخی مشکلات بهداشتی مانند آلرژی و دیسپلازی مفصل ران رنج ببرند. تشخیص زودهنگام شرایط آنها کلید یک زندگی شاد و طولانی است، بنابراین اطمینان حاصل کنید که معاینات دوره‌ای با دامپزشک خود انجام دهید.
چه تصمیم بگیرید یک کین کورسو یا پیتبول را به سرپرستی بگیرید، حتماً از پرورش‌دهنده گواهی سلامت بخواهید. به این ترتیب می‌توانید اطمینان حاصل کنید که والدین توله‌سگ از دیسپلازی مفصل ران یا بیماری‌های چشمی عاری هستند.
نیازهای تغذیه‌ای
کینگ کورسو حدود سه فنجان غذا در روز می‌خورد، در حالی که پیتبول حدود ۲ و نیم فنجان. این مقدار بسته به سطح انرژی و اندازه آنها متغیر است.
قابلیت آموزش
بر اساس داده‌های ارائه شده توسط انجمن کن کورسو آمریکا (CCAA)، کین کورسو نیاز به آموزش زودهنگام و اجتماعی شدن مداوم دارد قبل از اینکه اندازه بزرگ آنها کنترل و مدیریت آنها را سخت کند.
پیتبول‌ها به راحتی آموزش می‌بینند. آموزش مثبت و مبتنی بر پاداش یک روش خوب برای هر دو نژاد است. این پاداش‌ها می‌تواند یک نوازش شکم یا یک اسباب‌بازی باشد وقتی که رفتار مطلوب را انجام می‌دهند. بدون شک، استفاده از خوراکی‌های کوچک نیز معجزه می‌کند.
طول عمر
کین کورسوها به طور متوسط ۱۰ تا ۱۲ سال عمر می‌کنند، در حالی که پیتبول‌ها ۱۱ تا ۱۴ سال عمر می‌کنند.
خبر خوب این است که به عنوان والد حیوان خانگی می‌توانید چندین کار انجام دهید تا طول عمر سگ‌تان را افزایش دهید. برخی اقدامات عقلانی شامل فراهم کردن غذای سالم و با کیفیت، بردن آنها به دامپزشک سالیانه برای یک چکاپ کلی و ورزش منظم آنها است.
اقدام پیشگیرانه برای سلامتی حیوان خانگی‌تان نه تنها به آنها کمک می‌کند عمر طولانی‌تری داشته باشند، بلکه در بلندمدت نیز برای شما صرفه‌جویی مالی خواهد داشت.
نتیجه نهایی: کدام نژاد برای شما مناسب‌تر است؟
در کل، اگر خانواده‌ای فعال دارید (که از فعالیت‌های فیزیکی لذت می‌برد) و دارای کودکان بزرگ‌تر هستید، کین کورسو انتخاب ایده‌آلی است. کین کورسو همچنین یک سگ نگهبان عالی و یک عضو دوست‌داشتنی خانواده است.
از سوی دیگر، اگر در خانه فضای کافی یا حیاط دارید، پیتبول تریر آمریکایی یک انتخاب فوق‌العاده خواهد بود. پیتبول می‌تواند محافظ خانواده باشد و مشتاق به راضی کردن است.
هر دو نژاد بسیار پرانرژی هستند، بنابراین به میزان زیادی ورزش نیاز دارند. مراقبت از هیچ‌کدام دشوارتر یا آسان‌تر نیست.
