خرگوش مینی لوپ، اطلاعات کامل تغذیه، سلامتی و قیمت

مراقبت از خرگوش مینی لوپ هرچند که مینی لوپ‌ها نسبت به برخی از نژادهای دیگر خرگوش کوچکتر هستند، اما همچنان به فضای کافی برای انجام فعالیت و تخلیه انرژی نیاز دارند. اکثر خرگوش‌ها به سه ساعت زمان نظارت شده خارج از قفس خود در روز نیاز دارند تا بتوانند گشت‌وگذار کرده و انرژی خود را آزاد کنند.

خرگوش‌ مینی لوپ باهوش است و می‌توان آنها را آموزش داد تا از مکان مخصوص برای ادرار و مدفوع استفاده کنند. آنها همچنین بسیار اجتماعی هستند و از توجه، چه از طریق بازی و چه از طریق در آغوش گرفتن، لذت می‌برند.

مینی لوپ‌ها می‌توانند در داخل یا خارج از خانه زندگی کنند، به شرطی که اقدامات احتیاطی برای محافظت از خانه خارجی در برابر شکارچیان و قرار گرفتن در معرض گرما و سرمای شدید اتخاذ شود. قفسی با کف جامدبه قفس‌های کف سیمی ترجیح داده می‌شود تا از آسیب‌های پا و زخم‌های پاشنه جلوگیری شود.

همه خرگوش مینی لوپ هایی که در خارج از خانه نگهداری می‌شوند در معرض خطر گرمازدگی هستند زمانی که دما بالاتر از ۸۰ درجه فارنهایت (حدود ۲۷ درجه سلسیوس) می‌رود و همچنین در معرض سرمازدگی هستند زمانی که دما زیر صفر می‌رود؛ بنابراین، آن‌ها باید در طول دماهای شدید به داخل منتقل شوند.

مشکلات سلامتی خرگوش مینی لوپ

در خرگوش‌های مینی لوپ مشکلات گوش یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد خرگوش‌های مینی لوپ، گوش‌های بلند و آویزان آن‌ها است که معمولاً حدود ۲.۵ سانتی‌متر زیر چانه قرار گرفته و نزدیک به گونه‌هایشان می‌چسبد.

اکثر خرگوش مینی لوپ ها  مستعد عفونت‌های گوش هستند و خرگوش‌ها همچنین می‌توانند کنه گوش را جذب کنند، بنابراین تمیز کردن هفتگی گوش‌های خرگوش با یک پاک‌کننده گوش مخصوص خرگوش مینی لوپ مانند شستشوی گوش حیوان خانگی ضدمیکروبی Vetericyn تحت نظر دامپزشک ضروری است.

به طور منظم گوش‌ها را برای آشغال، تجمع موم، قرمزی یا سایر تحریکات بررسی کنید. اگر این نشانه‌ها مشاهده شدند، نیاز به معاینه دامپزشکی برای تشخیص مشکل و تجویز داروهای مناسب است.

عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (URI) خرگوش‌ها دارای سیستم تنفسی حساسی هستند و URI در تمام نژادها تا حدی شایع است. نشانه‌های عفونت تنفسی در هر خرگوشی، از جمله مینی لوپ، می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• ترشح از چشم‌ها و/یا بینی
• عطسه
• کمبود اشتها
• افزایش تلاش تنفسی
• بی‌حالی

بیشتر خرگوش‌ها با عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی برای بهبودی کامل به آنتی‌بیوتیک‌های تجویزی از دامپزشک نیاز دارند.

خطر URI را می‌توان با نگهداری خرگوش در مکانی دور از پیش‌آمدها و اجتناب از بستر غبارآلود (از جمله خاک رس یا خاک اره) کاهش داد. به جای آن، استفاده از بستر مبتنی بر کاغذ مانند Carefresh را در نظر بگیرید. بهداشت خوب قفس نیز ضروری است

، زیرا تجمع آمونیاک از بستر آلوده می‌تواند مجاری هوایی حساس خرگوش را تحریک کند.

تنبلی گوارشی

سیستم گوارشی خرگوش کمی با برخی از حیوانات دیگر متفاوت است زیرا آن‌ها قادر به استفراغ نیستند. بنابراین، همه چیزی که می‌خورند باید هضم شده و از طریق مدفوع عبور کند.

سیستم گوارشی سالم خرگوش در حالت حرکت مداوم است، در غیر این صورت می‌تواند به تنبلی گوارشی (GI) منجر شود. تنبلی GI یک بیماری جدی و پتانسیل‌آفرین برای زندگی خرگوش است و نیاز به مراقبت دامپزشکی فوری دارد. خرگوش مینی لوپ های مبتلا به این بیماری دچار قطع غذا، قطع گذر مدفوع و بی‌حالی شدید می‌شوند.

درمان اغلب شامل بستری شدن برای تجویز چندین دارو، درمان مایعات و پشتیبانی تغذیه‌ای تا زمانی که خرگوش به اندازه کافی حالت بهتری پیدا کند و بتواند دوباره به تنهایی غذا بخورد.

بلوکه شدن کراته مو

خرگوش‌ها حیوانات بسیار تمیز هستند و اغلب خودشان را تمیز می‌کنند. آن‌ها ممکن است در حین تمیز کردن خود، مو را جذب کنند و این می‌تواند گاهی باعث تشکیل کراته مو در سیستم گوارشی شود.

یک کراته مو بزرگ ممکن است در مجرای گوارشی گیر کند و باعث مسدودیت یا تنبلی گوارشی پتانسیل‌آفرین شود. خرگوش‌های مینی لوپ دارای موهایی متراکم، درخشان و متوسط ​​طول هستند، بنابراین برسر آن‌ها بصورت منظم کمک به کاهش مشکلات کراته مو خواهد کرد.

انگل ها

انگل شیلتیلا (که به نام “شوره پوستی متحرک” نیز شناخته می‌شود) یک کنه پوستی است که باعث خارش، پوسته پوسته شدن و ریزش مو می‌شود. این شایع‌ترین نوع کنه پوستی است که خرگوش مینی لوپ را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به راحتی از یک خرگوش به خرگوش دیگر منتقل می‌شود.

برای تشخیص کنه‌های پوستی نیاز به معاینه دامپزشکی است و با داروی تجویزی درمان می‌شود.

انسفالیتوزون کونیکولی (E. cuniculi) یک انگل است که می‌تواند مشکلات شدید سیستم عصبی و آسیب کلیوی ایجاد کند. این انگل در ادرار خرگوش یافت می‌شود و اسپورهای عفونی می‌توانند از طریق تنفس یا خوردن از بستر آلوده استنشاق یا بلعیده شوند. اگر موارد زیر را مشاهده کردید فوراً با دامپزشک تماس بگیرید:

• خم شدن سر
• از دست دادن تعادل
• پلک زدن یا چرخش چشم
• لرزش یا تشنج
• کاهش اشتها یا کاهش وزن
• فلج

درمان معمولاً شامل داروهای ضد انگل و ضد التهابی است. برخی از خرگوش‌ها که نشانه‌های پیشرفته‌ی بیماری را نشان می‌دهند ممکن است به درمان پاسخ ندهند و دچار نقص‌های عصبی دائمی شوند.

مشکلات دندانی

دندان‌های خرگوش مینی لوپ در طول زندگی‌شان به طور مداوم رشد می‌کنند، بنابراین ارائه اسباب‌بازی‌های جویدنی چوبی و رژیم غذایی مناسب برای ساییدن دندان‌هایشان مهم است. دندان‌های بیش از حد رشد کرده می‌توانند باعث زخم‌های دهانی، آبسه‌های ریشه دندان و ناراحتی هنگام جویدن شوند.خرگوش‌های مینی لوپ که دچار مشکل دندانی هستند ممکن

است آب دهان بریزند، با پنجه به صورت خود بزنند، کمتر بخورند و گاهی اوقات تورم یا زخم‌هایی روی صورت و در امتداد فک‌های خود ایجاد کنند. خرگوش‌هایی که مشکوک به مشکلات دندانی هستند به مراقبت دامپزشکی نیاز دارند.

دامپزشک احتمالاً خرگوش را بیهوش کرده و لبه‌های تیز روی دندان‌ها را کوتاه یا سوهان می‌کشد. اگر آبسه ریشه دندان وجود داشته باشد، دامپزشک باید خرگوش را برای جراحی و برداشتن دندان‌ها و بافت‌های آبسه‌دار بیهوش کند تا خرگوش بتواند دوباره به راحتی بجود.

چه چیزی به خرگوش مینی لوپ بدهیم؟

خرگوش‌ها برای حفظ یک سیستم گوارشی سالم و کمک به فرسایش دندان‌هایی که به طور مداوم رشد می‌کنند، به مقدار زیادی فیبر در رژیم غذایی خود نیاز دارند. هنگام تغذیه، دستورالعمل‌های زیر را در نظر بگیرید:

یونجه: مقادیر نامحدودی از یونجه تازه را ارائه دهید. خرگوش‌های مینی لوپ باید روزانه به اندازه وزن بدن خود یونجه بخورند. خرگوش‌های جوان در حال رشد و خرگوش‌های شیرده می‌توانند یونجه آلفالفا (که دارای پروتئین، چربی و کلسیم بیشتری است) بخورند، در حالی که سایر خرگوش‌ها معمولاً یونجه تیموتی می‌خورند.

سبزیجات و صیفی‌جات تازه: روزانه تقریباً یک فنجان سبزیجات تازه به ازای هر ۲ پوند وزن خرگوش تغذیه کنید. از کاهوی آیسبرگ خودداری کنید، زیرا ارزش غذایی ندارد. به جای آن، سبزیجات تیره‌تری مانند:

• روکولا
• جعفری
• کیل (کلم پیچ)
• نعناع
• ریحان
• گشنیز
• اسفناج
• کاهوی رومین

جعفری و اسفناج به دلیل داشتن کلسیم بالا می‌توانند منجر به تشکیل سنگ‌های مثانه بر پایه کلسیم شوند اگر بیش از حد مصرف شوند؛ سایر سبزیجات را نیز به همراه اینها ارائه دهید تا از تشکیل سنگ‌های مثانه جلوگیری کنید. تعداد کمتری از سبزیجات نیز می‌توان ارائه داد. خرگوش‌ها از برگ‌های هویج، کلم بروکلی، فلفل دلمه‌ای بدون دانه، کدو، کدو سبز، و کلم بروکسل لذت می‌برند.

پلت‌ها: دستور کلی تغذیه روزانه ۱/۴ فنجان پلت تقویت‌شده به ازای هر ۴ تا ۵ پوند وزن خرگوش است. به عنوان یک خرگوش اندازه متوسط، خرگوش‌های مینی لوپ بالغ باید روزانه حدود ۱/۳ فنجان پلت دریافت کنند.

تنقلات فقط گاهی اوقات داده شوند و باید از تنقلات با چربی و شکر بالا اجتناب کرد. Oxbow خط تولید فوق‌العاده‌ای از تنقلات سالم خرگوش در طعم‌های متنوع دارد:

همچنین، دسترسی دائمی به آب تازه و تمیز ضروری است. بطری‌های آب نگهداری آسان‌تری نسبت به کاسه‌های آب دارند که به راحتی با غذا و بستر آلوده می‌شوند. با این حال، برخی از خرگوش مینی لوپ ترجیح می‌دهند از کاسه‌ها آب بنوشند، بنابراین باید هر دو بطری و کاسه ارائه شود تا ترجیح خرگوش مشخص شود.

خلق و خو و رفتار

خرگوش مینی لوپ دوستانه و مهربان هستند که آن‌ها را به حیوانات خانگی فوق‌العاده برای خانواده‌ها تبدیل می‌کند. آن‌ها آرام، ملایم و با کودکان خوب هستند. یک خرگوش مینی لوپ معمولاً با هر عضوی از خانواده خود ارتباط برقرار می‌کند و از بازی کردن همچنین آغوش‌های آرام لذت می‌برد.

بدون تحریک و تعامل اجتماعی کافی، برخی از خرگوش های مینی لوپ ممکن است با رفتارهایی مانند گاز گرفتن یا لگد زدن واکنش نشان دهند. برای جلوگیری از ایجاد این رفتارهای منفی، به خرگوش مینی لوپ خود مراقبت، توجه و زمان نظارت شده خارج از قفس برای ورزش روزانه بدهید.

راهنمای آراستن

خرگوش مینی لوپ باید هفته‌ای یک بار مینی لوپ‌ها را برس بزنید، هرچند در زمان ریزش مو (که دو بار در سال اتفاق می‌افتد) نیاز به برس زدن مکررتری دارند. ناخن‌های آنها به طور مداوم رشد می‌کند و باید هر ماه یا دو ماه یک بار با یک ناخن‌گیر کوچک حیوانات کوتاه شود.

تمیز کردن هفتگی گوش‌ها ممکن است به کاهش فرکانس عفونت‌های گوش کمک کند. از دامپزشک خود سوال کنید که آیا باید گوش‌های خرگوش خود را تمیز کنید و چگونه این کار را انجام دهید. خرگوش‌های مینی لوپ نباید در آب حمام شوند؛ اگر خرگوش شما کثیف شد، از دستمال‌های بهداشتی ایمن برای حیوانات استفاده کنید.

آراستن مینی لوپ باید بخشی از تعامل روزانه شما باشد. آراستن دو نیاز را برآورده می‌کند: پوست و موی خرگوش شما را سالم و خوشحال نگه می‌دارد و پیوند اعتماد بین شما و خرگوش‌ مینی لوپ خود را تقویت می‌کند.

نکاتی برای صاحبان خرگوش مینی لوپ

به طور کلی، خرگوش‌های مینی لوپ به عنوان حیواناتی آسان برای نگهداری شناخته شده‌اند. اما شما همچنان نیاز دارید که روزانه به خرگوش مینی لوپ خود توجه کنید.

خرگوش‌ مینی لوپ به یک رژیم غذایی پرفیبر، آراستن منظم، ورزش روزانه فراوان، و توجه زیاد و تعامل اجتماعی نیاز دارند. آن‌ها با کودکان (تا زمانی که کودکان تحت نظر باشند تا از آسیب دیدن یا استرس خرگوش‌ها جلوگیری شود) خوب هستند؛ آنها معمولاً در خانه‌های خانوادگی به خوبی عمل می‌کنند زیرا معمولاً با هر عضوی از خانواده ارتباط برقرار می‌کنند.